δεδεγμένος • (dedegménos) m (feminine δεδειγμένη, neuter δεδειγμένον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | δεδεγμένος dedegménos |
δεδεγμένη dedegménē |
δεδεγμένον dedegménon |
δεδεγμένω dedegménō |
δεδεγμένᾱ dedegménā |
δεδεγμένω dedegménō |
δεδεγμένοι dedegménoi |
δεδεγμέναι dedegménai |
δεδεγμένᾰ dedegménă | |||||
Genitive | δεδεγμένου dedegménou |
δεδεγμένης dedegménēs |
δεδεγμένου dedegménou |
δεδεγμένοιν dedegménoin |
δεδεγμέναιν dedegménain |
δεδεγμένοιν dedegménoin |
δεδεγμένων dedegménōn |
δεδεγμένων dedegménōn |
δεδεγμένων dedegménōn | |||||
Dative | δεδεγμένῳ dedegménōi |
δεδεγμένῃ dedegménēi |
δεδεγμένῳ dedegménōi |
δεδεγμένοιν dedegménoin |
δεδεγμέναιν dedegménain |
δεδεγμένοιν dedegménoin |
δεδεγμένοις dedegménois |
δεδεγμέναις dedegménais |
δεδεγμένοις dedegménois | |||||
Accusative | δεδεγμένον dedegménon |
δεδεγμένην dedegménēn |
δεδεγμένον dedegménon |
δεδεγμένω dedegménō |
δεδεγμένᾱ dedegménā |
δεδεγμένω dedegménō |
δεδεγμένους dedegménous |
δεδεγμένᾱς dedegménās |
δεδεγμένᾰ dedegménă | |||||
Vocative | δεδεγμένε dedegméne |
δεδεγμένη dedegménē |
δεδεγμένον dedegménon |
δεδεγμένω dedegménō |
δεδεγμένᾱ dedegménā |
δεδεγμένω dedegménō |
δεδεγμένοι dedegménoi |
δεδεγμέναι dedegménai |
δεδεγμένᾰ dedegménă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δεδεγμένως dedegménōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | δεδεγμένος dedegménos |
δεδεγμένη dedegménē |
δεδεγμένον dedegménon |
δεδεγμένω dedegménō |
δεδεγμένᾱ dedegménā |
δεδεγμένω dedegménō |
δεδεγμένοι dedegménoi |
δεδεγμέναι dedegménai |
δεδεγμένᾰ dedegménă | |||||
Genitive | δεδεγμένου dedegménou |
δεδεγμένης dedegménēs |
δεδεγμένου dedegménou |
δεδεγμένοιν dedegménoin |
δεδεγμέναιν dedegménain |
δεδεγμένοιν dedegménoin |
δεδεγμένων dedegménōn |
δεδεγμενέων / δεδεγμενῶν dedegmenéōn / dedegmenôn |
δεδεγμένων dedegménōn | |||||
Dative | δεδεγμένῳ dedegménōi |
δεδεγμένῃ dedegménēi |
δεδεγμένῳ dedegménōi |
δεδεγμένοιν dedegménoin |
δεδεγμέναιν dedegménain |
δεδεγμένοιν dedegménoin |
δεδεγμένοισῐ / δεδεγμένοισῐν / δεδεγμένοις dedegménoisĭ(n) / dedegménois |
δεδεγμένῃσῐ / δεδεγμένῃσῐν dedegménēisĭ(n) |
δεδεγμένοισῐ / δεδεγμένοισῐν / δεδεγμένοις dedegménoisĭ(n) / dedegménois | |||||
Accusative | δεδεγμένον dedegménon |
δεδεγμένην dedegménēn |
δεδεγμένον dedegménon |
δεδεγμένω dedegménō |
δεδεγμένᾱ dedegménā |
δεδεγμένω dedegménō |
δεδεγμένους dedegménous |
δεδεγμένᾱς dedegménās |
δεδεγμένᾰ dedegménă | |||||
Vocative | δεδεγμένε dedegméne |
δεδεγμένη dedegménē |
δεδεγμένον dedegménon |
δεδεγμένω dedegménō |
δεδεγμένᾱ dedegménā |
δεδεγμένω dedegménō |
δεδεγμένοι dedegménoi |
δεδεγμέναι dedegménai |
δεδεγμένᾰ dedegménă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δεδεγμένως dedegménōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|