From the root of δείκνυμι (deíknumi, “to show, point out”) + -σῐς (-sis).
δεῖξῐς • (deîxis) f (genitive δείξεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ δεῖξῐς hē deîxis |
τὼ δείξει tṑ deíxei |
αἱ δείξεις hai deíxeis | ||||||||||
| Genitive | τῆς δείξεως tês deíxeōs |
τοῖν δειξέοιν toîn deixéoin |
τῶν δείξεων tôn deíxeōn | ||||||||||
| Dative | τῇ δείξει têi deíxei |
τοῖν δειξέοιν toîn deixéoin |
ταῖς δείξεσῐ / δείξεσῐν taîs deíxesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν δεῖξῐν tḕn deîxin |
τὼ δείξει tṑ deíxei |
τᾱ̀ς δείξεις tā̀s deíxeis | ||||||||||
| Vocative | δεῖξῐ deîxi |
δείξει deíxei |
δείξεις deíxeis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||