From διάγνωσις (diágnōsis) + -τικός (-tikós) and/or δια- (dia-) + γνωστικός (gnōstikós)
δῐαγνωστῐκός • (diagnōstikós) m (feminine δῐαγνωστῐκή, neuter δῐαγνωστῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | δῐᾰγνωστῐκός diagnōstikós |
δῐᾰγνωστῐκή diagnōstikḗ |
δῐᾰγνωστῐκόν diagnōstikón |
δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ |
δῐᾰγνωστῐκᾱ́ diagnōstikā́ |
δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ |
δῐᾰγνωστῐκοί diagnōstikoí |
δῐᾰγνωστῐκαί diagnōstikaí |
δῐᾰγνωστῐκᾰ́ diagnōstiká | |||||
Genitive | δῐᾰγνωστῐκοῦ diagnōstikoû |
δῐᾰγνωστῐκῆς diagnōstikês |
δῐᾰγνωστῐκοῦ diagnōstikoû |
δῐᾰγνωστῐκοῖν diagnōstikoîn |
δῐᾰγνωστῐκαῖν diagnōstikaîn |
δῐᾰγνωστῐκοῖν diagnōstikoîn |
δῐᾰγνωστῐκῶν diagnōstikôn |
δῐᾰγνωστῐκῶν diagnōstikôn |
δῐᾰγνωστῐκῶν diagnōstikôn | |||||
Dative | δῐᾰγνωστῐκῷ diagnōstikôi |
δῐᾰγνωστῐκῇ diagnōstikêi |
δῐᾰγνωστῐκῷ diagnōstikôi |
δῐᾰγνωστῐκοῖν diagnōstikoîn |
δῐᾰγνωστῐκαῖν diagnōstikaîn |
δῐᾰγνωστῐκοῖν diagnōstikoîn |
δῐᾰγνωστῐκοῖς diagnōstikoîs |
δῐᾰγνωστῐκαῖς diagnōstikaîs |
δῐᾰγνωστῐκοῖς diagnōstikoîs | |||||
Accusative | δῐᾰγνωστῐκόν diagnōstikón |
δῐᾰγνωστῐκήν diagnōstikḗn |
δῐᾰγνωστῐκόν diagnōstikón |
δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ |
δῐᾰγνωστῐκᾱ́ diagnōstikā́ |
δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ |
δῐᾰγνωστῐκούς diagnōstikoús |
δῐᾰγνωστῐκᾱ́ς diagnōstikā́s |
δῐᾰγνωστῐκᾰ́ diagnōstiká | |||||
Vocative | δῐᾰγνωστῐκέ diagnōstiké |
δῐᾰγνωστῐκή diagnōstikḗ |
δῐᾰγνωστῐκόν diagnōstikón |
δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ |
δῐᾰγνωστῐκᾱ́ diagnōstikā́ |
δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ |
δῐᾰγνωστῐκοί diagnōstikoí |
δῐᾰγνωστῐκαί diagnōstikaí |
δῐᾰγνωστῐκᾰ́ diagnōstiká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δῐᾰγνωστῐκῶς diagnōstikôs |
δῐᾰγνωστῐκώτερος diagnōstikṓteros |
δῐᾰγνωστῐκώτᾰτος diagnōstikṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek διαγνωστικός (diagnōstikós). By surface analysis, διάγνωση (diágnosi) + -τικός (-tikós)
διαγνωστικός • (diagnostikós) m (feminine διαγνωστική, neuter διαγνωστικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | διαγνωστικός (diagnostikós) | διαγνωστική (diagnostikí) | διαγνωστικό (diagnostikó) | διαγνωστικοί (diagnostikoí) | διαγνωστικές (diagnostikés) | διαγνωστικά (diagnostiká) | |
genitive | διαγνωστικού (diagnostikoú) | διαγνωστικής (diagnostikís) | διαγνωστικού (diagnostikoú) | διαγνωστικών (diagnostikón) | διαγνωστικών (diagnostikón) | διαγνωστικών (diagnostikón) | |
accusative | διαγνωστικό (diagnostikó) | διαγνωστική (diagnostikí) | διαγνωστικό (diagnostikó) | διαγνωστικούς (diagnostikoús) | διαγνωστικές (diagnostikés) | διαγνωστικά (diagnostiká) | |
vocative | διαγνωστικέ (diagnostiké) | διαγνωστική (diagnostikí) | διαγνωστικό (diagnostikó) | διαγνωστικοί (diagnostikoí) | διαγνωστικές (diagnostikés) | διαγνωστικά (diagnostiká) |