διαγνωστικός

Ancient Greek

Etymology

From διάγνωσις (diágnōsis) +‎ -τικός (-tikós) and/or δια- (dia-) +‎ γνωστικός (gnōstikós)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.ɡnɔːs.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.ɡnos.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈkos/

Adjective

δῐαγνωστῐκός • (diagnōstikós) m (feminine δῐαγνωστῐκή, neuter δῐαγνωστῐκόν); first/second declension

able to distinguish

Declension

First and second declension of δῐᾰγνωστῐκός; δῐᾰγνωστῐκή; δῐᾰγνωστῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δῐᾰγνωστῐκός diagnōstikós	δῐᾰγνωστῐκή diagnōstikḗ	δῐᾰγνωστῐκόν diagnōstikón	δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ	δῐᾰγνωστῐκᾱ́ diagnōstikā́	δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ	δῐᾰγνωστῐκοί diagnōstikoí	δῐᾰγνωστῐκαί diagnōstikaí	δῐᾰγνωστῐκᾰ́ diagnōstiká
Genitive	δῐᾰγνωστῐκοῦ diagnōstikoû	δῐᾰγνωστῐκῆς diagnōstikês	δῐᾰγνωστῐκοῦ diagnōstikoû	δῐᾰγνωστῐκοῖν diagnōstikoîn	δῐᾰγνωστῐκαῖν diagnōstikaîn	δῐᾰγνωστῐκοῖν diagnōstikoîn	δῐᾰγνωστῐκῶν diagnōstikôn	δῐᾰγνωστῐκῶν diagnōstikôn	δῐᾰγνωστῐκῶν diagnōstikôn
Dative	δῐᾰγνωστῐκῷ diagnōstikôi	δῐᾰγνωστῐκῇ diagnōstikêi	δῐᾰγνωστῐκῷ diagnōstikôi	δῐᾰγνωστῐκοῖν diagnōstikoîn	δῐᾰγνωστῐκαῖν diagnōstikaîn	δῐᾰγνωστῐκοῖν diagnōstikoîn	δῐᾰγνωστῐκοῖς diagnōstikoîs	δῐᾰγνωστῐκαῖς diagnōstikaîs	δῐᾰγνωστῐκοῖς diagnōstikoîs
Accusative	δῐᾰγνωστῐκόν diagnōstikón	δῐᾰγνωστῐκήν diagnōstikḗn	δῐᾰγνωστῐκόν diagnōstikón	δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ	δῐᾰγνωστῐκᾱ́ diagnōstikā́	δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ	δῐᾰγνωστῐκούς diagnōstikoús	δῐᾰγνωστῐκᾱ́ς diagnōstikā́s	δῐᾰγνωστῐκᾰ́ diagnōstiká
Vocative	δῐᾰγνωστῐκέ diagnōstiké	δῐᾰγνωστῐκή diagnōstikḗ	δῐᾰγνωστῐκόν diagnōstikón	δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ	δῐᾰγνωστῐκᾱ́ diagnōstikā́	δῐᾰγνωστῐκώ diagnōstikṓ	δῐᾰγνωστῐκοί diagnōstikoí	δῐᾰγνωστῐκαί diagnōstikaí	δῐᾰγνωστῐκᾰ́ diagnōstiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	δῐᾰγνωστῐκῶς diagnōstikôs			δῐᾰγνωστῐκώτερος diagnōstikṓteros			δῐᾰγνωστῐκώτᾰτος diagnōstikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: διαγνωστικός (diagnostikós)
→ Albanian: diagnostik
→ Belarusian: дыягно́стыка (dyjahnóstyka)
→ Catalan: diagnòstic
→ English: diagnostic
→ French: diagnostic, diagnostique
→ German: Diagnostik
→ Hungarian: diagnosztika
→ Indonesian: diagnostik
→ Italian: diagnostico
→ Portuguese: diagnóstico
→ Romanian: diagnostic
→ Russian: диагно́стика (diagnóstika)
- → Kazakh: диагностика (diagnostika)
→ Spanish: diagnóstico
→ Swedish: diagnostik
→ Ukrainian: діагно́стика (diahnóstyka)

Greek

Etymology

From Ancient Greek διαγνωστικός (diagnōstikós). By surface analysis, διάγνωση (diágnosi) +‎ -τικός (-tikós)

Pronunciation

IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈkos/

Adjective

διαγνωστικός • (diagnostikós) m (feminine διαγνωστική, neuter διαγνωστικό)

diagnostic

Declension

Declension of διαγνωστικός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διαγνωστικός •	διαγνωστική •	διαγνωστικό •	διαγνωστικοί •	διαγνωστικές •	διαγνωστικά •
genitive	διαγνωστικού •	διαγνωστικής •	διαγνωστικού •	διαγνωστικών •	διαγνωστικών •	διαγνωστικών •
accusative	διαγνωστικό •	διαγνωστική •	διαγνωστικό •	διαγνωστικούς •	διαγνωστικές •	διαγνωστικά •
vocative	διαγνωστικέ •	διαγνωστική •	διαγνωστικό •	διαγνωστικοί •	διαγνωστικές •	διαγνωστικά •

Related terms

διάγνωση f (diágnosi, “diagnosis”)

διαγνωστικός

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Related terms

Wikious

Boobota

Sagapedia