Learned borrowing from Ancient Greek διστάζω (distázō).[1]
διστάζω • (distázo) (past δίστασα)
| Active voice ➤ | ||||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
| 1 sg | διστάζω | διστάσω | ||
| 2 sg | διστάζεις | διστάσεις | ||
| 3 sg | διστάζει | διστάσει | ||
| 1 pl | διστάζουμε, [‑ομε] | διστάσουμε, [‑ομε] | ||
| 2 pl | διστάζετε | διστάσετε | ||
| 3 pl | διστάζουν(ε) | διστάσουν(ε) | ||
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
| 1 sg | δίσταζα | δίστασα | ||
| 2 sg | δίσταζες | δίστασες | ||
| 3 sg | δίσταζε | δίστασε | ||
| 1 pl | διστάζαμε | διστάσαμε | ||
| 2 pl | διστάζατε | διστάσατε | ||
| 3 pl | δίσταζαν, διστάζαν(ε) | δίστασαν, διστάσαν(ε) | ||
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
| 1 sg | θα διστάζω ➤ | θα διστάσω ➤ | ||
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα διστάζεις, … | θα διστάσεις, … | ||
| Perfect aspect ➤ | ||||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … διστάσει | |||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … διστάσει | |||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … διστάσει | |||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
| 2 sg | δίσταζε | δίστασε | ||
| 2 pl | διστάζετε | διστάστε | ||
| Other forms | ||||
| Active present participle ➤ | διστάζοντας ➤ | |||
| Active perfect participle ➤ | έχοντας διστάσει ➤ | |||
| Passive perfect participle ➤ | — | |||
| Nonfinite form ➤ | διστάσει | |||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||