From Ancient Greek εἰκονικός (eikonikós).
εικονικός • (eikonikós) m (feminine εικονική, neuter εικονικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | εικονικός (eikonikós) | εικονική (eikonikí) | εικονικό (eikonikó) | εικονικοί (eikonikoí) | εικονικές (eikonikés) | εικονικά (eikoniká) | |
| genitive | εικονικού (eikonikoú) | εικονικής (eikonikís) | εικονικού (eikonikoú) | εικονικών (eikonikón) | εικονικών (eikonikón) | εικονικών (eikonikón) | |
| accusative | εικονικό (eikonikó) | εικονική (eikonikí) | εικονικό (eikonikó) | εικονικούς (eikonikoús) | εικονικές (eikonikés) | εικονικά (eikoniká) | |
| vocative | εικονικέ (eikoniké) | εικονική (eikonikí) | εικονικό (eikonikó) | εικονικοί (eikonikoí) | εικονικές (eikonikés) | εικονικά (eikoniká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εικονικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εικονικός, etc.)