Learned borrowing from Koine Greek ἐπουσιώδης (epousiṓdēs).[1]
επουσιώδης • (epousiódis) m (feminine επουσιώδης, neuter επουσιώδες)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | επουσιώδης (epousiódis) | επουσιώδης (epousiódis) | επουσιώδες (epousiódes) | επουσιώδεις (epousiódeis) | επουσιώδεις (epousiódeis) | επουσιώδη (epousiódi) | |
| genitive | επουσιώδους (epousiódous) επουσιώδη (epousiódi) |
επουσιώδους (epousiódous) | επουσιώδους (epousiódous) | επουσιωδών (epousiodón) | επουσιωδών (epousiodón) | επουσιωδών (epousiodón) | |
| accusative | επουσιώδη (epousiódi) | επουσιώδη (epousiódi) | επουσιώδες (epousiódes) | επουσιώδεις (epousiódeis) | επουσιώδεις (epousiódeis) | επουσιώδη (epousiódi) | |
| vocative | επουσιώδη (epousiódi) επουσιώδης (epousiódis) |
επουσιώδης (epousiódis) | επουσιώδες (epousiódes) | επουσιώδεις (epousiódeis) | επουσιώδεις (epousiódeis) | επουσιώδη (epousiódi) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επουσιώδης, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επουσιώδης, etc.)