Learned borrowing from Koine Greek εὐστοχῶ (eustokhô),[1] from Ancient Greek εὐστοχέω (eustokhéō).
ευστοχώ • (efstochó) (past ευστόχησα) (intransitive)
| Active voice ➤ | ||||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
| 1 sg | ευστοχώ | ευστοχήσω | ||
| 2 sg | ευστοχείς | ευστοχήσεις | ||
| 3 sg | ευστοχεί | ευστοχήσει | ||
| 1 pl | ευστοχούμε | ευστοχήσουμε, [-ομε] | ||
| 2 pl | ευστοχείτε | ευστοχήσετε | ||
| 3 pl | ευστοχούν(ε) | ευστοχήσουν(ε) | ||
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
| 1 sg | ευστοχούσα | ευστόχησα | ||
| 2 sg | ευστοχούσες | ευστόχησες | ||
| 3 sg | ευστοχούσε | ευστόχησε | ||
| 1 pl | ευστοχούσαμε | ευστοχήσαμε | ||
| 2 pl | ευστοχούσατε | ευστοχήσατε | ||
| 3 pl | ευστοχούσαν(ε) | ευστόχησαν, ευστοχήσαν(ε) | ||
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
| 1 sg | θα ευστοχώ ➤ | θα ευστοχήσω ➤ | ||
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ευστοχείς, … | θα ευστοχήσεις, … | ||
| Perfect aspect ➤ | ||||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ευστοχήσει | |||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ευστοχήσει | |||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ευστοχήσει | |||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
| 2 sg | — | ευστόχησε | ||
| 2 pl | ευστοχείτε | ευστοχήστε | ||
| Other forms | ||||
| Active present participle ➤ | ευστοχώντας ➤ | |||
| Active perfect participle ➤ | έχοντας ευστοχήσει ➤ | |||
| Passive perfect participle ➤ | — | |||
| Nonfinite form ➤ | ευστοχήσει | |||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||