ηρεμιστικός • (iremistikós) m (feminine ηρεμιστική, neuter ηρεμιστικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ηρεμιστικός (iremistikós) | ηρεμιστική (iremistikí) | ηρεμιστικό (iremistikó) | ηρεμιστικοί (iremistikoí) | ηρεμιστικές (iremistikés) | ηρεμιστικά (iremistiká) | |
| genitive | ηρεμιστικού (iremistikoú) | ηρεμιστικής (iremistikís) | ηρεμιστικού (iremistikoú) | ηρεμιστικών (iremistikón) | ηρεμιστικών (iremistikón) | ηρεμιστικών (iremistikón) | |
| accusative | ηρεμιστικό (iremistikó) | ηρεμιστική (iremistikí) | ηρεμιστικό (iremistikó) | ηρεμιστικούς (iremistikoús) | ηρεμιστικές (iremistikés) | ηρεμιστικά (iremistiká) | |
| vocative | ηρεμιστικέ (iremistiké) | ηρεμιστική (iremistikí) | ηρεμιστικό (iremistikó) | ηρεμιστικοί (iremistikoí) | ηρεμιστικές (iremistikés) | ηρεμιστικά (iremistiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ηρεμιστικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ηρεμιστικός, etc.)