From Byzantine Greek θαμπός (thampós) < θαμβός (thambós), from Ancient Greek θάμβος (thámbos).
θαμπός • (thampós) m (feminine θαμπή, neuter θαμπό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | θαμπός (thampós) | θαμπή (thampí) | θαμπό (thampó) | θαμποί (thampoí) | θαμπές (thampés) | θαμπά (thampá) | |
| genitive | θαμπού (thampoú) | θαμπής (thampís) | θαμπού (thampoú) | θαμπών (thampón) | θαμπών (thampón) | θαμπών (thampón) | |
| accusative | θαμπό (thampó) | θαμπή (thampí) | θαμπό (thampó) | θαμπούς (thampoús) | θαμπές (thampés) | θαμπά (thampá) | |
| vocative | θαμπέ (thampé) | θαμπή (thampí) | θαμπό (thampó) | θαμποί (thampoí) | θαμπές (thampés) | θαμπά (thampá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θαμπός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θαμπός, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο θαμπότερος", etc) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||