From κεντέω (kentéō, “to prick, goad”) + -τρον (-tron).
κέστρον • (késtron) n (genitive κέστρου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ κέστρον tò késtron |
τὼ κέστρω tṑ késtrō |
τᾰ̀ κέστρᾰ tằ késtră | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κέστρου toû késtrou |
τοῖν κέστροιν toîn késtroin |
τῶν κέστρων tôn késtrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ κέστρῳ tôi késtrōi |
τοῖν κέστροιν toîn késtroin |
τοῖς κέστροις toîs késtrois | ||||||||||
| Accusative | τὸ κέστρον tò késtron |
τὼ κέστρω tṑ késtrō |
τᾰ̀ κέστρᾰ tằ késtră | ||||||||||
| Vocative | κέστρον késtron |
κέστρω késtrō |
κέστρᾰ késtră | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||