From κεντέω (kentéō, “to sting, goad”) + -τρα (-tra).
κέστρᾰ • (késtra) f (genitive κέστρᾱς); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ κέστρᾰ hē késtra |
τὼ κέστρᾱ tṑ késtrā |
αἱ κέστραι hai késtrai | ||||||||||
| Genitive | τῆς κέστρᾱς tês késtrās |
τοῖν κέστραιν toîn késtrain |
τῶν κεστρῶν tôn kestrôn | ||||||||||
| Dative | τῇ κέστρᾳ têi késtrāi |
τοῖν κέστραιν toîn késtrain |
ταῖς κέστραις taîs késtrais | ||||||||||
| Accusative | τὴν κέστρᾰν tḕn késtran |
τὼ κέστρᾱ tṑ késtrā |
τᾱ̀ς κέστρᾱς tā̀s késtrās | ||||||||||
| Vocative | κέστρᾰ késtra |
κέστρᾱ késtrā |
κέστραι késtrai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||