καταγίγνομαι

Hello, you have come here looking for the meaning of the word καταγίγνομαι. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word καταγίγνομαι, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say καταγίγνομαι in singular and plural. Everything you need to know about the word καταγίγνομαι you have here. The definition of the word καταγίγνομαι will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofκαταγίγνομαι, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-, “fully”) +‎ γίγνομαι (gígnomai, “come into being”)

Pronunciation

 

Verb

κᾰτᾰγίγνομαι • (katagígnomai)

  1. to abide, dwell
  2. to busy oneself about, be concerned with a thing
    διά ταύτην τῆς ῥήσεως ἅπαντα διῆλθεν, ὑφ' ὧν καὶ δι᾽ ὧν καὶ περὶ ὧν τὸ χειρουργικόν μέρος τῆς τέχνης καταγίγνεται
    diá taútēn tês rhḗseōs hápanta diêlthen, huph' hôn kaì di᾽ hôn kaì perì hôn tò kheirourgikón méros tês tékhnēs katagígnetai
    Through completing (this) whole of the passage, busying oneself thoroughly with surgery is a part of the trade

Inflection

   Present: καταγίγνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative καταγίγνομαι καταγίγνῃ,
καταγίγνει 		καταγίγνεται καταγίγνεσθον καταγίγνεσθον καταγιγνόμεθᾰ καταγίγνεσθε καταγίγνονται
subjunctive καταγίγνωμαι καταγίγνῃ καταγίγνηται καταγίγνησθον καταγίγνησθον καταγιγνώμεθᾰ καταγίγνησθε καταγίγνωνται
optative καταγιγνοίμην καταγίγνοιο καταγίγνοιτο καταγίγνοισθον καταγιγνοίσθην καταγιγνοίμεθᾰ καταγίγνοισθε καταγίγνοιντο
imperative   καταγίγνου καταγιγνέσθω καταγίγνεσθον καταγιγνέσθων   καταγίγνεσθε καταγιγνέσθων
middle/passive
infinitive καταγίγνεσθαι
participle m καταγιγνόμενος
f καταγιγνομένη
n καταγιγνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κατεγιγνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative κατεγιγνόμην κατεγίγνου κατεγίγνετο κατεγίγνεσθον κατεγιγνέσθην κατεγιγνόμεθᾰ κατεγίγνεσθε κατεγίγνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: καταγενήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative καταγενήσομαι καταγενήσῃ,
καταγενήσει 		καταγενήσεται καταγενήσεσθον καταγενήσεσθον καταγενησόμεθᾰ καταγενήσεσθε καταγενήσονται
optative καταγενησοίμην καταγενήσοιο καταγενήσοιτο καταγενήσοισθον καταγενησοίσθην καταγενησοίμεθᾰ καταγενήσοισθε καταγενήσοιντο
middle
infinitive καταγενήσεσθαι
participle m καταγενησόμενος
f καταγενησομένη
n καταγενησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κατεγενόμην, κατεγενήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative κατεγενόμην κατεγένου κατεγένετο κατεγένεσθον κατεγενέσθην κατεγενόμεθᾰ κατεγένεσθε κατεγένοντο
subjunctive καταγένωμαι καταγένῃ καταγένηται καταγένησθον καταγένησθον καταγενώμεθᾰ καταγένησθε καταγένωνται
optative καταγενοίμην καταγένοιο καταγένοιτο καταγένοισθον καταγενοίσθην καταγενοίμεθᾰ καταγένοισθε καταγένοιντο
imperative   καταγενοῦ καταγενέσθω καταγένεσθον καταγενέσθων   καταγένεσθε καταγενέσθων
passive indicative κατεγενήθην κατεγενήθης κατεγενήθη κατεγενήθητον κατεγενηθήτην κατεγενήθημεν κατεγενήθητε κατεγενήθησᾰν
subjunctive καταγενηθῶ καταγενηθῇς καταγενηθῇ καταγενηθῆτον καταγενηθῆτον καταγενηθῶμεν καταγενηθῆτε καταγενηθῶσῐ(ν)
optative καταγενηθείην καταγενηθείης καταγενηθείη καταγενηθεῖτον,
καταγενηθείητον 		καταγενηθείτην,
καταγενηθειήτην 		καταγενηθεῖμεν,
καταγενηθείημεν 		καταγενηθεῖτε,
καταγενηθείητε 		καταγενηθεῖεν,
καταγενηθείησᾰν
imperative   καταγενήθητῐ καταγενηθήτω καταγενήθητον καταγενηθήτων   καταγενήθητε καταγενηθέντων
middle passive
infinitive καταγενέσθαι καταγενηθῆναι
participle m καταγενόμενος καταγενηθείς
f καταγενομένη καταγενηθεῖσᾰ
n καταγενόμενον καταγενηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

Wikious
Boobota
Sagapedia