From κῆρυξ (kêrux) + -ειος (-eios)
κηρύκειος • (kērúkeios) m or f (neuter κηρύκειον); second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | κηρῠ́κειος kērúkeios |
κηρῠ́κειον kērúkeion |
κηρῠκείω kērukeíō |
κηρῠκείω kērukeíō |
κηρῠ́κειοι kērúkeioi |
κηρῠ́κειᾰ kērúkeia | ||||||||
| Genitive | κηρῠκείου kērukeíou |
κηρῠκείου kērukeíou |
κηρῠκείοιν kērukeíoin |
κηρῠκείοιν kērukeíoin |
κηρῠκείων kērukeíōn |
κηρῠκείων kērukeíōn | ||||||||
| Dative | κηρῠκείῳ kērukeíōi |
κηρῠκείῳ kērukeíōi |
κηρῠκείοιν kērukeíoin |
κηρῠκείοιν kērukeíoin |
κηρῠκείοις kērukeíois |
κηρῠκείοις kērukeíois | ||||||||
| Accusative | κηρῠ́κειον kērúkeion |
κηρῠ́κειον kērúkeion |
κηρῠκείω kērukeíō |
κηρῠκείω kērukeíō |
κηρῠκείους kērukeíous |
κηρῠ́κειᾰ kērúkeia | ||||||||
| Vocative | κηρῠ́κειε kērúkeie |
κηρῠ́κειον kērúkeion |
κηρῠκείω kērukeíō |
κηρῠκείω kērukeíō |
κηρῠ́κειοι kērúkeioi |
κηρῠ́κειᾰ kērúkeia | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| κηρῠκείως kērukeíōs |
κηρῠκειότερος kērukeióteros |
κηρῠκειότᾰτος kērukeiótatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||