κοφτός • (koftós) m (feminine κοφτή, neuter κοφτό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | κοφτός (koftós) | κοφτή (koftí) | κοφτό (koftó) | κοφτοί (koftoí) | κοφτές (koftés) | κοφτά (koftá) | |
genitive | κοφτού (koftoú) | κοφτής (koftís) | κοφτού (koftoú) | κοφτών (koftón) | κοφτών (koftón) | κοφτών (koftón) | |
accusative | κοφτό (koftó) | κοφτή (koftí) | κοφτό (koftó) | κοφτούς (koftoús) | κοφτές (koftés) | κοφτά (koftá) | |
vocative | κοφτέ (kofté) | κοφτή (koftí) | κοφτό (koftó) | κοφτοί (koftoí) | κοφτές (koftés) | κοφτά (koftá) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κοφτός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κοφτός, etc.)