κυκάω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word κυκάω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word κυκάω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say κυκάω in singular and plural. Everything you need to know about the word κυκάω you have here. The definition of the word κυκάω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofκυκάω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

Uncertain. Compare Sanskrit खजति (khajati)

Pronunciation

 

Verb

κῠκᾰ́ω • (kukáō)

  1. to stir up, mix
  2. to stir up, throw into confusion, confound

Inflection

   Present: κῠκᾰ́ω, κῠκᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠκᾰ́ω κῠκᾰ́εις κῠκᾰ́ει κῠκᾰ́ετον κῠκᾰ́ετον κῠκᾰ́ομεν κῠκᾰ́ετε κῠκᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive κῠκᾰ́ω κῠκᾰ́ῃς κῠκᾰ́ῃ κῠκᾰ́ητον κῠκᾰ́ητον κῠκᾰ́ωμεν κῠκᾰ́ητε κῠκᾰ́ωσῐ(ν)
optative κῠκᾰ́οιμῐ κῠκᾰ́οις κῠκᾰ́οι κῠκᾰ́οιτον κῠκᾰοίτην κῠκᾰ́οιμεν κῠκᾰ́οιτε κῠκᾰ́οιεν
imperative   κῠ́κᾰε κῠκᾰέτω κῠκᾰ́ετον κῠκᾰέτων   κῠκᾰ́ετε κῠκᾰόντων
middle/
passive 		indicative κῠκᾰ́ομαι κῠκᾰ́ῃ,
κῠκᾰ́ει 		κῠκᾰ́εται κῠκᾰ́εσθον κῠκᾰ́εσθον κῠκᾰόμεθᾰ κῠκᾰ́εσθε κῠκᾰ́ονται
subjunctive κῠκᾰ́ωμαι κῠκᾰ́ῃ κῠκᾰ́ηται κῠκᾰ́ησθον κῠκᾰ́ησθον κῠκᾰώμεθᾰ κῠκᾰ́ησθε κῠκᾰ́ωνται
optative κῠκᾰοίμην κῠκᾰ́οιο κῠκᾰ́οιτο κῠκᾰ́οισθον κῠκᾰοίσθην κῠκᾰοίμεθᾰ κῠκᾰ́οισθε κῠκᾰ́οιντο
imperative   κῠκᾰ́ου κῠκᾰέσθω κῠκᾰ́εσθον κῠκᾰέσθων   κῠκᾰ́εσθε κῠκᾰέσθων
active middle/passive
infinitive κῠκᾰ́ειν κῠκᾰ́εσθαι
participle m κῠκᾰ́ων κῠκᾰόμενος
f κῠκᾰ́ουσᾰ κῠκᾰομένη
n κῠκᾰ́ον κῠκᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κῠκῶ, κῠκῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠκῶ κῠκᾷς κῠκᾷ κῠκᾶτον κῠκᾶτον κῠκῶμεν κῠκᾶτε κῠκῶσῐ(ν)
subjunctive κῠκῶ κῠκᾷς κῠκᾷ κῠκᾶτον κῠκᾶτον κῠκῶμεν κῠκᾶτε κῠκῶσῐ(ν)
optative κῠκῴην,
κῠκῷμῐ 		κῠκῴης,
κῠκῷς 		κῠκῴη,
κῠκῷ 		κῠκῷτον,
κῠκῴητον 		κῠκῴτην,
κῠκῳήτην 		κῠκῷμεν,
κῠκῴημεν 		κῠκῷτε,
κῠκῴητε 		κῠκῷεν,
κῠκῴησᾰν
imperative   κῠ́κᾱ κῠκᾱ́τω κῠκᾶτον κῠκᾱ́των   κῠκᾶτε κῠκώντων
middle/
passive 		indicative κῠκῶμαι κῠκᾷ κῠκᾶται κῠκᾶσθον κῠκᾶσθον κῠκώμεθᾰ κῠκᾶσθε κῠκῶνται
subjunctive κῠκῶμαι κῠκᾷ κῠκᾶται κῠκᾶσθον κῠκᾶσθον κῠκώμεθᾰ κῠκᾶσθε κῠκῶνται
optative κῠκῴμην κῠκῷο κῠκῷτο κῠκῷσθον κῠκῴσθην κῠκῴμεθᾰ κῠκῷσθε κῠκῷντο
imperative   κῠκῶ κῠκᾱ́σθω κῠκᾶσθον κῠκᾱ́σθων   κῠκᾶσθε κῠκᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive κῠκᾶν κῠκᾶσθαι
participle m κῠκῶν κῠκώμενος
f κῠκῶσᾰ κῠκωμένη
n κῠκῶν κῠκώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκῠ́κᾰον, ἐκῠκᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκῠ́κᾰον ἐκῠ́κᾰες ἐκῠ́κᾰε(ν) ἐκῠκᾰ́ετον ἐκῠκᾰέτην ἐκῠκᾰ́ομεν ἐκῠκᾰ́ετε ἐκῠ́κᾰον
middle/
passive 		indicative ἐκῠκᾰόμην ἐκῠκᾰ́ου ἐκῠκᾰ́ετο ἐκῠκᾰ́εσθον ἐκῠκᾰέσθην ἐκῠκᾰόμεθᾰ ἐκῠκᾰ́εσθε ἐκῠκᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκῠ́κων, ἐκῠκώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκῠ́κων ἐκῠ́κᾱς ἐκῠ́κᾱ ἐκῠκᾶτον ἐκῠκᾱ́την ἐκῠκῶμεν ἐκῠκᾶτε ἐκῠ́κων
middle/
passive 		indicative ἐκῠκώμην ἐκῠκῶ ἐκῠκᾶτο ἐκῠκᾶσθον ἐκῠκᾱ́σθην ἐκῠκώμεθᾰ ἐκῠκᾶσθε ἐκῠκῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κῠκήσω, κῠκήσομαι, κῠκηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠκήσω κῠκήσεις κῠκήσει κῠκήσετον κῠκήσετον κῠκήσομεν κῠκήσετε κῠκήσουσῐ(ν)
optative κῠκήσοιμῐ κῠκήσοις κῠκήσοι κῠκήσοιτον κῠκησοίτην κῠκήσοιμεν κῠκήσοιτε κῠκήσοιεν
middle indicative κῠκήσομαι κῠκήσῃ,
κῠκήσει 		κῠκήσεται κῠκήσεσθον κῠκήσεσθον κῠκησόμεθᾰ κῠκήσεσθε κῠκήσονται
optative κῠκησοίμην κῠκήσοιο κῠκήσοιτο κῠκήσοισθον κῠκησοίσθην κῠκησοίμεθᾰ κῠκήσοισθε κῠκήσοιντο
passive indicative κῠκηθήσομαι κῠκηθήσῃ κῠκηθήσεται κῠκηθήσεσθον κῠκηθήσεσθον κῠκηθησόμεθᾰ κῠκηθήσεσθε κῠκηθήσονται
optative κῠκηθησοίμην κῠκηθήσοιο κῠκηθήσοιτο κῠκηθήσοισθον κῠκηθησοίσθην κῠκηθησοίμεθᾰ κῠκηθήσοισθε κῠκηθήσοιντο
active middle passive
infinitive κῠκήσειν κῠκήσεσθαι κῠκηθήσεσθαι
participle m κῠκήσων κῠκησόμενος κῠκηθησόμενος
f κῠκήσουσᾰ κῠκησομένη κῠκηθησομένη
n κῠκῆσον κῠκησόμενον κῠκηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκῠ́κησᾰ, ἐκῠκησᾰ́μην, ἐκῠκήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκῠ́κησᾰ ἐκῠ́κησᾰς ἐκῠ́κησε(ν) ἐκῠκήσᾰτον ἐκῠκησᾰ́την ἐκῠκήσᾰμεν ἐκῠκήσᾰτε ἐκῠ́κησᾰν
subjunctive κῠκήσω κῠκήσῃς κῠκήσῃ κῠκήσητον κῠκήσητον κῠκήσωμεν κῠκήσητε κῠκήσωσῐ(ν)
optative κῠκήσαιμῐ κῠκήσειᾰς,
κῠκήσαις 		κῠκήσειε(ν),
κῠκήσαι 		κῠκήσαιτον κῠκησαίτην κῠκήσαιμεν κῠκήσαιτε κῠκήσειᾰν,
κῠκήσαιεν
imperative   κῠ́κησον κῠκησᾰ́τω κῠκήσᾰτον κῠκησᾰ́των   κῠκήσᾰτε κῠκησᾰ́ντων
middle indicative ἐκῠκησᾰ́μην ἐκῠκήσω ἐκῠκήσᾰτο ἐκῠκήσᾰσθον ἐκῠκησᾰ́σθην ἐκῠκησᾰ́μεθᾰ ἐκῠκήσᾰσθε ἐκῠκήσᾰντο
subjunctive κῠκήσωμαι κῠκήσῃ κῠκήσηται κῠκήσησθον κῠκήσησθον κῠκησώμεθᾰ κῠκήσησθε κῠκήσωνται
optative κῠκησαίμην κῠκήσαιο κῠκήσαιτο κῠκήσαισθον κῠκησαίσθην κῠκησαίμεθᾰ κῠκήσαισθε κῠκήσαιντο
imperative   κῠ́κησαι κῠκησᾰ́σθω κῠκήσᾰσθον κῠκησᾰ́σθων   κῠκήσᾰσθε κῠκησᾰ́σθων
passive indicative ἐκῠκήθην ἐκῠκήθης ἐκῠκήθη ἐκῠκήθητον ἐκῠκηθήτην ἐκῠκήθημεν ἐκῠκήθητε ἐκῠκήθησᾰν
subjunctive κῠκηθῶ κῠκηθῇς κῠκηθῇ κῠκηθῆτον κῠκηθῆτον κῠκηθῶμεν κῠκηθῆτε κῠκηθῶσῐ(ν)
optative κῠκηθείην κῠκηθείης κῠκηθείη κῠκηθεῖτον,
κῠκηθείητον 		κῠκηθείτην,
κῠκηθειήτην 		κῠκηθεῖμεν,
κῠκηθείημεν 		κῠκηθεῖτε,
κῠκηθείητε 		κῠκηθεῖεν,
κῠκηθείησᾰν
imperative   κῠκήθητῐ κῠκηθήτω κῠκήθητον κῠκηθήτων   κῠκήθητε κῠκηθέντων
active middle passive
infinitive κῠκῆσαι κῠκήσᾰσθαι κῠκηθῆναι
participle m κῠκήσᾱς κῠκησᾰ́μενος κῠκηθείς
f κῠκήσᾱσᾰ κῠκησᾰμένη κῠκηθεῖσᾰ
n κῠκῆσᾰν κῠκησᾰ́μενον κῠκηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

Wikious
Boobota
Sagapedia