From κορέω (koréō, “to sweep”) + -μα (-ma).
κόρημᾰ • (kórēma) n (genitive κορήμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ κόρημᾰ tò kórēma |
τὼ κορήμᾰτε tṑ korḗmate |
τᾰ̀ κορήμᾰτᾰ tà korḗmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κορήμᾰτος toû korḗmatos |
τοῖν κορημᾰ́τοιν toîn korēmátoin |
τῶν κορημᾰ́των tôn korēmátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ κορήμᾰτῐ tôi korḗmati |
τοῖν κορημᾰ́τοιν toîn korēmátoin |
τοῖς κορήμᾰσῐ / κορήμᾰσῐν toîs korḗmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ κόρημᾰ tò kórēma |
τὼ κορήμᾰτε tṑ korḗmate |
τᾰ̀ κορήμᾰτᾰ tà korḗmata | ||||||||||
| Vocative | κόρημᾰ kórēma |
κορήμᾰτε korḗmate |
κορήμᾰτᾰ korḗmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||