λακωνίζω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word λακωνίζω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word λακωνίζω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say λακωνίζω in singular and plural. Everything you need to know about the word λακωνίζω you have here. The definition of the word λακωνίζω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofλακωνίζω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From Λᾰ́κων (Lắkōn) +‎ -ίζω (-ízō).

Pronunciation

 

Mark the vowel length of the ambiguous vowels α and ί by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.

Verb

λακωνίζω • (lakōnízō)

  1. to laconize; to imitate the Spartans, the Laconians, Lacedaemonians
    • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Protagoras 342b:
      νῦν δὲ ἀποκρυψάμενοι ἐκεῖνο ἐξηπατήκασιν τοὺς ἐν ταῖς πόλεσι λακωνίζοντας, καὶ οἱ μὲν ὦτά τε κατάγνυνται μιμούμενοι
      nûn dè apokrupsámenoi ekeîno exēpatḗkasin toùs en taîs pólesi lakōnízontas, kaì hoi mèn ôtá te katágnuntai mimoúmenoi
    • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Alcibiades 23.3:
      Εὐδοκιμῶν δὲ δημοσίᾳ καὶ θαυμαζόμενος οὐχ ἧττον ἰδίᾳ τοὺς πολλοὺς κατεδημαγώγει καὶ κατεγοήτευε τῇ διαίτῃ λακωνίζων
      Eudokimôn dè dēmosíāi kaì thaumazómenos oukh hêtton idíāi toùs polloùs katedēmagṓgei kaì kategoḗteue têi diaítēi lakōnízōn
    1. (by extension) to speak laconically, in a concise or terse manner; to speak with brevity
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Protagoras 342:
        τὸ λακωνίζειν πολὺ μᾶλλόν ἐστιν φιλοσοφεῖν ἢ φιλογυμναστεῖν
        tò lakōnízein polù mâllón estin philosopheîn ḕ philogumnasteîn
    2. (by extension) to act in the interests of the Spartans, Laconians; to favor the Spartans
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hellenica 4.4.2:
        γνόντες δ᾿ οἱ Ἀργεῖοι καὶ Ἀθηναῖοι καὶ Βοιωτοὶ καὶ Κορινθίων οἵ τε τῶν παρὰ βασιλέως χρημάτων μετεσχηκότες καὶ οἱ τοῦ πολέμου αἰτιώτατοι γεγενημένοι ὡς εἰ μὴ ἐκποδὼν ποιήσοιντο τοὺς ἐπὶ τὴν εἰρήνην τετραμμένους, κινδυνεύσει πάλιν ἡ πόλις λακωνίσαι, οὕτω δὴ σφαγὰς ἐπεχείρουν ποιεῖσθαι.
        gnóntes d’ hoi Argeîoi kaì Athēnaîoi kaì Boiōtoì kaì Korinthíōn hoí te tôn parà basiléōs khrēmátōn meteskhēkótes kaì hoi toû polémou aitiṓtatoi gegenēménoi hōs ei mḕ ekpodṑn poiḗsointo toùs epì tḕn eirḗnēn tetramménous, kinduneúsei pálin hē pólis lakōnísai, hoútō dḕ sphagàs epekheíroun poieîsthai.
  2. to be a pederast
    Synonym: παιδεραστέω (paiderastéō)

Conjugation

   Present: λακωνῐ́ζω, λακωνῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λακωνῐ́ζω λακωνῐ́ζεις λακωνῐ́ζει λακωνῐ́ζετον λακωνῐ́ζετον λακωνῐ́ζομεν λακωνῐ́ζετε λακωνῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive λακωνῐ́ζω λακωνῐ́ζῃς λακωνῐ́ζῃ λακωνῐ́ζητον λακωνῐ́ζητον λακωνῐ́ζωμεν λακωνῐ́ζητε λακωνῐ́ζωσῐ(ν)
optative λακωνῐ́ζοιμῐ λακωνῐ́ζοις λακωνῐ́ζοι λακωνῐ́ζοιτον λακωνῐζοίτην λακωνῐ́ζοιμεν λακωνῐ́ζοιτε λακωνῐ́ζοιεν
imperative   λακώνῐζε λακωνῐζέτω λακωνῐ́ζετον λακωνῐζέτων   λακωνῐ́ζετε λακωνῐζόντων
middle/
passive 		indicative λακωνῐ́ζομαι λακωνῐ́ζῃ,
λακωνῐ́ζει 		λακωνῐ́ζεται λακωνῐ́ζεσθον λακωνῐ́ζεσθον λακωνῐζόμεθᾰ λακωνῐ́ζεσθε λακωνῐ́ζονται
subjunctive λακωνῐ́ζωμαι λακωνῐ́ζῃ λακωνῐ́ζηται λακωνῐ́ζησθον λακωνῐ́ζησθον λακωνῐζώμεθᾰ λακωνῐ́ζησθε λακωνῐ́ζωνται
optative λακωνῐζοίμην λακωνῐ́ζοιο λακωνῐ́ζοιτο λακωνῐ́ζοισθον λακωνῐζοίσθην λακωνῐζοίμεθᾰ λακωνῐ́ζοισθε λακωνῐ́ζοιντο
imperative   λακωνῐ́ζου λακωνῐζέσθω λακωνῐ́ζεσθον λακωνῐζέσθων   λακωνῐ́ζεσθε λακωνῐζέσθων
active middle/passive
infinitive λακωνῐ́ζειν λακωνῐ́ζεσθαι
participle m λακωνῐ́ζων λακωνῐζόμενος
f λακωνῐ́ζουσᾰ λακωνῐζομένη
n λακωνῐ́ζον λακωνῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐλακώνῐζον, ἐλακωνῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλακώνῐζον ἐλακώνῐζες ἐλακώνῐζε(ν) ἐλακωνῐ́ζετον ἐλακωνῐζέτην ἐλακωνῐ́ζομεν ἐλακωνῐ́ζετε ἐλακώνῐζον
middle/
passive 		indicative ἐλακωνῐζόμην ἐλακωνῐ́ζου ἐλακωνῐ́ζετο ἐλακωνῐ́ζεσθον ἐλακωνῐζέσθην ἐλακωνῐζόμεθᾰ ἐλακωνῐ́ζεσθε ἐλακωνῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: λακωνῐέω, λακωνῐέομαι, λακωνῐσθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λακωνῐέω λακωνῐέεις λακωνῐέει λακωνῐέετον λακωνῐέετον λακωνῐέομεν λακωνῐέετε λακωνῐέουσῐ(ν)
optative λακωνῐέοιμῐ λακωνῐέοις λακωνῐέοι λακωνῐέοιτον λακωνῐεοίτην λακωνῐέοιμεν λακωνῐέοιτε λακωνῐέοιεν
middle indicative λακωνῐέομαι λακωνῐέῃ,
λακωνῐέει 		λακωνῐέεται λακωνῐέεσθον λακωνῐέεσθον λακωνῐεόμεθᾰ λακωνῐέεσθε λακωνῐέονται
optative λακωνῐεοίμην λακωνῐέοιο λακωνῐέοιτο λακωνῐέοισθον λακωνῐεοίσθην λακωνῐεοίμεθᾰ λακωνῐέοισθε λακωνῐέοιντο
passive indicative λακωνῐσθήσομαι λακωνῐσθήσῃ λακωνῐσθήσεται λακωνῐσθήσεσθον λακωνῐσθήσεσθον λακωνῐσθησόμεθᾰ λακωνῐσθήσεσθε λακωνῐσθήσονται
optative λακωνῐσθησοίμην λακωνῐσθήσοιο λακωνῐσθήσοιτο λακωνῐσθήσοισθον λακωνῐσθησοίσθην λακωνῐσθησοίμεθᾰ λακωνῐσθήσοισθε λακωνῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive λακωνῐέειν λακωνῐέεσθαι λακωνῐσθήσεσθαι
participle m λακωνῐέων λακωνῐεόμενος λακωνῐσθησόμενος
f λακωνῐέουσᾰ λακωνῐεομένη λακωνῐσθησομένη
n λακωνῐέον λακωνῐεόμενον λακωνῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: λακωνῐῶ, λακωνῐοῦμαι, λακωνῐσθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λακωνῐῶ λακωνῐεῖς λακωνῐεῖ λακωνῐεῖτον λακωνῐεῖτον λακωνῐοῦμεν λακωνῐεῖτε λακωνῐοῦσῐ(ν)
optative λακωνῐοίην,
λακωνῐοῖμῐ 		λακωνῐοίης,
λακωνῐοῖς 		λακωνῐοίη,
λακωνῐοῖ 		λακωνῐοῖτον,
λακωνῐοίητον 		λακωνῐοίτην,
λακωνῐοιήτην 		λακωνῐοῖμεν,
λακωνῐοίημεν 		λακωνῐοῖτε,
λακωνῐοίητε 		λακωνῐοῖεν,
λακωνῐοίησᾰν
middle indicative λακωνῐοῦμαι λακωνῐῇ λακωνῐεῖται λακωνῐεῖσθον λακωνῐεῖσθον λακωνῐούμεθᾰ λακωνῐεῖσθε λακωνῐοῦνται
optative λακωνῐοίμην λακωνῐοῖο λακωνῐοῖτο λακωνῐοῖσθον λακωνῐοίσθην λακωνῐοίμεθᾰ λακωνῐοῖσθε λακωνῐοῖντο
passive indicative λακωνῐσθήσομαι λακωνῐσθήσῃ λακωνῐσθήσεται λακωνῐσθήσεσθον λακωνῐσθήσεσθον λακωνῐσθησόμεθᾰ λακωνῐσθήσεσθε λακωνῐσθήσονται
optative λακωνῐσθησοίμην λακωνῐσθήσοιο λακωνῐσθήσοιτο λακωνῐσθήσοισθον λακωνῐσθησοίσθην λακωνῐσθησοίμεθᾰ λακωνῐσθήσοισθε λακωνῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive λακωνῐεῖν λακωνῐεῖσθαι λακωνῐσθήσεσθαι
participle m λακωνῐῶν λακωνῐούμενος λακωνῐσθησόμενος
f λακωνῐοῦσᾰ λακωνῐουμένη λακωνῐσθησομένη
n λακωνῐοῦν λακωνῐούμενον λακωνῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐλακώνῐσᾰ, ἐλακωνῐσᾰ́μην, ἐλακωνῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλακώνῐσᾰ ἐλακώνῐσᾰς ἐλακώνῐσε(ν) ἐλακωνῐ́σᾰτον ἐλακωνῐσᾰ́την ἐλακωνῐ́σᾰμεν ἐλακωνῐ́σᾰτε ἐλακώνῐσᾰν
subjunctive λακωνῐ́σω λακωνῐ́σῃς λακωνῐ́σῃ λακωνῐ́σητον λακωνῐ́σητον λακωνῐ́σωμεν λακωνῐ́σητε λακωνῐ́σωσῐ(ν)
optative λακωνῐ́σαιμῐ λακωνῐ́σειᾰς,
λακωνῐ́σαις 		λακωνῐ́σειε(ν),
λακωνῐ́σαι 		λακωνῐ́σαιτον λακωνῐσαίτην λακωνῐ́σαιμεν λακωνῐ́σαιτε λακωνῐ́σειᾰν,
λακωνῐ́σαιεν
imperative   λακώνῐσον λακωνῐσᾰ́τω λακωνῐ́σᾰτον λακωνῐσᾰ́των   λακωνῐ́σᾰτε λακωνῐσᾰ́ντων
middle indicative ἐλακωνῐσᾰ́μην ἐλακωνῐ́σω ἐλακωνῐ́σᾰτο ἐλακωνῐ́σᾰσθον ἐλακωνῐσᾰ́σθην ἐλακωνῐσᾰ́μεθᾰ ἐλακωνῐ́σᾰσθε ἐλακωνῐ́σᾰντο
subjunctive λακωνῐ́σωμαι λακωνῐ́σῃ λακωνῐ́σηται λακωνῐ́σησθον λακωνῐ́σησθον λακωνῐσώμεθᾰ λακωνῐ́σησθε λακωνῐ́σωνται
optative λακωνῐσαίμην λακωνῐ́σαιο λακωνῐ́σαιτο λακωνῐ́σαισθον λακωνῐσαίσθην λακωνῐσαίμεθᾰ λακωνῐ́σαισθε λακωνῐ́σαιντο
imperative   λακώνῐσαι λακωνῐσᾰ́σθω λακωνῐ́σᾰσθον λακωνῐσᾰ́σθων   λακωνῐ́σᾰσθε λακωνῐσᾰ́σθων
passive indicative ἐλακωνῐ́σθην ἐλακωνῐ́σθης ἐλακωνῐ́σθη ἐλακωνῐ́σθητον ἐλακωνῐσθήτην ἐλακωνῐ́σθημεν ἐλακωνῐ́σθητε ἐλακωνῐ́σθησᾰν
subjunctive λακωνῐσθῶ λακωνῐσθῇς λακωνῐσθῇ λακωνῐσθῆτον λακωνῐσθῆτον λακωνῐσθῶμεν λακωνῐσθῆτε λακωνῐσθῶσῐ(ν)
optative λακωνῐσθείην λακωνῐσθείης λακωνῐσθείη λακωνῐσθεῖτον,
λακωνῐσθείητον 		λακωνῐσθείτην,
λακωνῐσθειήτην 		λακωνῐσθεῖμεν,
λακωνῐσθείημεν 		λακωνῐσθεῖτε,
λακωνῐσθείητε 		λακωνῐσθεῖεν,
λακωνῐσθείησᾰν
imperative   λακωνῐ́σθητῐ λακωνῐσθήτω λακωνῐ́σθητον λακωνῐσθήτων   λακωνῐ́σθητε λακωνῐσθέντων
active middle passive
infinitive λακωνῐ́σαι λακωνῐ́σᾰσθαι λακωνῐσθῆναι
participle m λακωνῐ́σᾱς λακωνῐσᾰ́μενος λακωνῐσθείς
f λακωνῐ́σᾱσᾰ λακωνῐσᾰμένη λακωνῐσθεῖσᾰ
n λακωνῐ́σᾰν λακωνῐσᾰ́μενον λακωνῐσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: λελακώνῐκᾰ, λελακώνῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λελακώνῐκᾰ λελακώνῐκᾰς λελακώνῐκε(ν) λελακωνῐ́κᾰτον λελακωνῐ́κᾰτον λελακωνῐ́κᾰμεν λελακωνῐ́κᾰτε λελακωνῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive λελακωνῐ́κω λελακωνῐ́κῃς λελακωνῐ́κῃ λελακωνῐ́κητον λελακωνῐ́κητον λελακωνῐ́κωμεν λελακωνῐ́κητε λελακωνῐ́κωσῐ(ν)
optative λελακωνῐ́κοιμῐ,
λελακωνῐκοίην 		λελακωνῐ́κοις,
λελακωνῐκοίης 		λελακωνῐ́κοι,
λελακωνῐκοίη 		λελακωνῐ́κοιτον λελακωνῐκοίτην λελακωνῐ́κοιμεν λελακωνῐ́κοιτε λελακωνῐ́κοιεν
imperative   λελακώνῐκε λελακωνῐκέτω λελακωνῐ́κετον λελακωνῐκέτων   λελακωνῐ́κετε λελακωνῐκόντων
middle/
passive 		indicative λελακώνῐσμαι λελακώνῐσαι λελακώνῐσται λελακώνῐσθον λελακώνῐσθον λελακωνῐ́σμεθᾰ λελακώνῐσθε λελακωνῐ́δᾰται
subjunctive λελακωνῐσμένος ὦ λελακωνῐσμένος ᾖς λελακωνῐσμένος ᾖ λελακωνῐσμένω ἦτον λελακωνῐσμένω ἦτον λελακωνῐσμένοι ὦμεν λελακωνῐσμένοι ἦτε λελακωνῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative λελακωνῐσμένος εἴην λελακωνῐσμένος εἴης λελακωνῐσμένος εἴη λελακωνῐσμένω εἴητον/εἶτον λελακωνῐσμένω εἰήτην/εἴτην λελακωνῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν λελακωνῐσμένοι εἴητε/εἶτε λελακωνῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   λελακώνῐσο λελακωνῐ́σθω λελακώνῐσθον λελακωνῐ́σθων   λελακώνῐσθε λελακωνῐ́σθων
active middle/passive
infinitive λελακωνῐκέναι λελακωνῐ́σθαι
participle m λελακωνῐκώς λελακωνῐσμένος
f λελακωνῐκυῖᾰ λελακωνῐσμένη
n λελακωνῐκός λελακωνῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐλελακωνῐ́κειν, ἐλελακωνῐ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλελακωνῐ́κειν,
ἐλελακωνῐ́κη 		ἐλελακωνῐ́κεις,
ἐλελακωνῐ́κης 		ἐλελακωνῐ́κει(ν) ἐλελακωνῐ́κετον ἐλελακωνῐκέτην ἐλελακωνῐ́κεμεν ἐλελακωνῐ́κετε ἐλελακωνῐ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐλελακωνῐ́σμην ἐλελακώνῐσο ἐλελακώνῐστο ἐλελακώνῐσθον ἐλελακωνῐ́σθην ἐλελακωνῐ́σμεθᾰ ἐλελακώνῐσθε ἐλελακωνῐ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

Descendants

References

Greek

Etymology

From Ancient Greek λακωνίζω (lakōnízō). By surface analysis, Λᾰ́κων (Lắkōn) +‎ -ίζω (-ízo).

Verb

λακωνίζω • (lakonízo)

  1. (intransitive) to laconize; speak laconically, in a terse or brief manner; to speak with brevity
    Antonyms: απεραντολογώ (aperantologó), πλατειάζω (plateiázo), μακρηγορώ (makrigoró)

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

References

  • 1964, George Constantopoulos Divry, Divry's Modern English-Greek and Greek-English Desk Dictionary‎, D.C. Divry, page 571:
  • λακωνίζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Wikious
Boobota
Sagapedia