λισσόμενος • (lissómenos) m (feminine λισσομένη, neuter λισσόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | λισσόμενος lissómenos |
λισσομένη lissoménē |
λισσόμενον lissómenon |
λισσομένω lissoménō |
λισσομένᾱ lissoménā |
λισσομένω lissoménō |
λισσόμενοι lissómenoi |
λισσόμεναι lissómenai |
λισσόμενᾰ lissómena | |||||
Genitive | λισσομένου lissoménou |
λισσομένης lissoménēs |
λισσομένου lissoménou |
λισσομένοιν lissoménoin |
λισσομέναιν lissoménain |
λισσομένοιν lissoménoin |
λισσομένων lissoménōn |
λισσομένων lissoménōn |
λισσομένων lissoménōn | |||||
Dative | λισσομένῳ lissoménōi |
λισσομένῃ lissoménēi |
λισσομένῳ lissoménōi |
λισσομένοιν lissoménoin |
λισσομέναιν lissoménain |
λισσομένοιν lissoménoin |
λισσομένοις lissoménois |
λισσομέναις lissoménais |
λισσομένοις lissoménois | |||||
Accusative | λισσόμενον lissómenon |
λισσομένην lissoménēn |
λισσόμενον lissómenon |
λισσομένω lissoménō |
λισσομένᾱ lissoménā |
λισσομένω lissoménō |
λισσομένους lissoménous |
λισσομένᾱς lissoménās |
λισσόμενᾰ lissómena | |||||
Vocative | λισσόμενε lissómene |
λισσομένη lissoménē |
λισσόμενον lissómenon |
λισσομένω lissoménō |
λισσομένᾱ lissoménā |
λισσομένω lissoménō |
λισσόμενοι lissómenoi |
λισσόμεναι lissómenai |
λισσόμενᾰ lissómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
λισσομένως lissoménōs |
λισσομενώτερος lissomenṓteros |
λισσομενώτᾰτος lissomenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|