μέλπω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word μέλπω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word μέλπω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say μέλπω in singular and plural. Everything you need to know about the word μέλπω you have here. The definition of the word μέλπω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofμέλπω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

No etymology. If somehow related to μέλος (mélos, “song, strain”), we have to start from an original "member", not from "song". Connection with the Celtic group of Old Irish molaidir (“to praise”) and Welsh mawl (“praise, exaltation”) is dubious.

Pronunciation

 

Verb

μέλπω • (mélpō)

  1. to celebrate with song and dance
  2. to sing to the lyre or harp
  3. to sing of, celebrate

Inflection

   Present: μέλπω, μέλπομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μέλπω μέλπεις μέλπει μέλπετον μέλπετον μέλπομεν μέλπετε μέλπουσῐ(ν)
subjunctive μέλπω μέλπῃς μέλπῃ μέλπητον μέλπητον μέλπωμεν μέλπητε μέλπωσῐ(ν)
optative μέλποιμῐ μέλποις μέλποι μέλποιτον μελποίτην μέλποιμεν μέλποιτε μέλποιεν
imperative   μέλπε μελπέτω μέλπετον μελπέτων   μέλπετε μελπόντων
middle/
passive 		indicative μέλπομαι μέλπῃ,
μέλπει 		μέλπεται μέλπεσθον μέλπεσθον μελπόμεθᾰ μέλπεσθε μέλπονται
subjunctive μέλπωμαι μέλπῃ μέλπηται μέλπησθον μέλπησθον μελπώμεθᾰ μέλπησθε μέλπωνται
optative μελποίμην μέλποιο μέλποιτο μέλποισθον μελποίσθην μελποίμεθᾰ μέλποισθε μέλποιντο
imperative   μέλπου μελπέσθω μέλπεσθον μελπέσθων   μέλπεσθε μελπέσθων
active middle/passive
infinitive μέλπειν μέλπεσθαι
participle m μέλπων μελπόμενος
f μέλπουσᾰ μελπομένη
n μέλπον μελπόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔμελπον, ἐμελπόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔμελπον ἔμελπες ἔμελπε(ν) ἐμέλπετον ἐμελπέτην ἐμέλπομεν ἐμέλπετε ἔμελπον
middle/
passive 		indicative ἐμελπόμην ἐμέλπου ἐμέλπετο ἐμέλπεσθον ἐμελπέσθην ἐμελπόμεθᾰ ἐμέλπεσθε ἐμέλποντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: μέλψω, μέλψομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μέλψω μέλψεις μέλψει μέλψετον μέλψετον μέλψομεν μέλψετε μέλψουσῐ(ν)
optative μέλψοιμῐ μέλψοις μέλψοι μέλψοιτον μελψοίτην μέλψοιμεν μέλψοιτε μέλψοιεν
middle indicative μέλψομαι μέλψῃ,
μέλψει 		μέλψεται μέλψεσθον μέλψεσθον μελψόμεθᾰ μέλψεσθε μέλψονται
optative μελψοίμην μέλψοιο μέλψοιτο μέλψοισθον μελψοίσθην μελψοίμεθᾰ μέλψοισθε μέλψοιντο
active middle
infinitive μέλψειν μέλψεσθαι
participle m μέλψων μελψόμενος
f μέλψουσᾰ μελψομένη
n μέλψον μελψόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔμελψᾰ, ἐμελψᾰ́μην, ἐμέλπην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔμελψᾰ ἔμελψᾰς ἔμελψε(ν) ἐμέλψᾰτον ἐμελψᾰ́την ἐμέλψᾰμεν ἐμέλψᾰτε ἔμελψᾰν
subjunctive μέλψω μέλψῃς μέλψῃ μέλψητον μέλψητον μέλψωμεν μέλψητε μέλψωσῐ(ν)
optative μέλψαιμῐ μέλψειᾰς,
μέλψαις 		μέλψειε(ν),
μέλψαι 		μέλψαιτον μελψαίτην μέλψαιμεν μέλψαιτε μέλψειᾰν,
μέλψαιεν
imperative   μέλψον μελψᾰ́τω μέλψᾰτον μελψᾰ́των   μέλψᾰτε μελψᾰ́ντων
middle indicative ἐμελψᾰ́μην ἐμέλψω ἐμέλψᾰτο ἐμέλψᾰσθον ἐμελψᾰ́σθην ἐμελψᾰ́μεθᾰ ἐμέλψᾰσθε ἐμέλψᾰντο
subjunctive μέλψωμαι μέλψῃ μέλψηται μέλψησθον μέλψησθον μελψώμεθᾰ μέλψησθε μέλψωνται
optative μελψαίμην μέλψαιο μέλψαιτο μέλψαισθον μελψαίσθην μελψαίμεθᾰ μέλψαισθε μέλψαιντο
imperative   μέλψαι μελψᾰ́σθω μέλψᾰσθον μελψᾰ́σθων   μέλψᾰσθε μελψᾰ́σθων
passive indicative ἐμέλπην ἐμέλπης ἐμέλπη ἐμέλπητον ἐμελπήτην ἐμέλπημεν ἐμέλπητε ἐμέλπησᾰν
subjunctive μελπῶ μελπῇς μελπῇ μελπῆτον μελπῆτον μελπῶμεν μελπῆτε μελπῶσῐ(ν)
optative μελπείην μελπείης μελπείη μελπεῖτον,
μελπείητον 		μελπείτην,
μελπειήτην 		μελπεῖμεν,
μελπείημεν 		μελπεῖτε,
μελπείητε 		μελπεῖεν,
μελπείησᾰν
imperative   μέλπηθῐ μελπήτω μέλπητον μελπήτων   μέλπητε μελπέντων
active middle passive
infinitive μέλψαι μέλψᾰσθαι μελπῆναι
participle m μέλψᾱς μελψᾰ́μενος μελπείς
f μέλψᾱσᾰ μελψᾰμένη μελπεῖσᾰ
n μέλψᾰν μελψᾰ́μενον μελπέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia