From Iranian; compare Old Persian 𐎶𐎼𐎫𐎡𐎹 (m-r-t-i-y /martiya/, “man, mortal”) (from Proto-Indo-European *mer- (“to die”)) and Avestan 𐬓𐬀𐬭𐬀𐬌𐬙𐬌 (xᵛaraiti, “to consume, eat”).
μαρτῐχόρᾱς • (martikhórās) m (genitive μαρτῐχόρου); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ μαρτῐχόρᾱς ho martikhórās |
τὼ μαρτῐχόρᾱ tṑ martikhórā |
οἱ μαρτῐχόραι hoi martikhórai | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μαρτῐχόρου toû martikhórou |
τοῖν μαρτῐχόραιν toîn martikhórain |
τῶν μαρτῐχορῶν tôn martikhorôn | ||||||||||
| Dative | τῷ μαρτῐχόρᾳ tôi martikhórāi |
τοῖν μαρτῐχόραιν toîn martikhórain |
τοῖς μαρτῐχόραις toîs martikhórais | ||||||||||
| Accusative | τὸν μαρτῐχόρᾱν tòn martikhórān |
τὼ μαρτῐχόρᾱ tṑ martikhórā |
τοὺς μαρτῐχόρᾱς toùs martikhórās | ||||||||||
| Vocative | μαρτῐχόρᾱ martikhórā |
μαρτῐχόρᾱ martikhórā |
μαρτῐχόραι martikhórai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||