From μηδέ (mēdé) + ἕτερος (héteros).
μηδέτερος • (mēdéteros) (feminine μηδετέρᾱ, neuter μηδέτερον)
Its component parts are separated when governed by a preposition, as in:
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | μηδέτερος mēdéteros |
μηδετέρᾱ mēdetérā |
μηδέτερον mēdéteron |
μηδετέρω mēdetérō |
μηδετέρᾱ mēdetérā |
μηδετέρω mēdetérō |
μηδέτεροι mēdéteroi |
μηδέτεραι mēdéterai |
μηδέτερᾰ mēdétera | |||||
Genitive | μηδετέρου mēdetérou |
μηδετέρᾱς mēdetérās |
μηδετέρου mēdetérou |
μηδετέροιν mēdetéroin |
μηδετέραιν mēdetérain |
μηδετέροιν mēdetéroin |
μηδετέρων mēdetérōn |
μηδετέρων mēdetérōn |
μηδετέρων mēdetérōn | |||||
Dative | μηδετέρῳ mēdetérōi |
μηδετέρᾳ mēdetérāi |
μηδετέρῳ mēdetérōi |
μηδετέροιν mēdetéroin |
μηδετέραιν mēdetérain |
μηδετέροιν mēdetéroin |
μηδετέροις mēdetérois |
μηδετέραις mēdetérais |
μηδετέροις mēdetérois | |||||
Accusative | μηδέτερον mēdéteron |
μηδετέρᾱν mēdetérān |
μηδέτερον mēdéteron |
μηδετέρω mēdetérō |
μηδετέρᾱ mēdetérā |
μηδετέρω mēdetérō |
μηδετέρους mēdetérous |
μηδετέρᾱς mēdetérās |
μηδέτερᾰ mēdétera | |||||
Vocative | μηδέτερε mēdétere |
μηδετέρᾱ mēdetérā |
μηδέτερον mēdéteron |
μηδετέρω mēdetérō |
μηδετέρᾱ mēdetérā |
μηδετέρω mēdetérō |
μηδέτεροι mēdéteroi |
μηδέτεραι mēdéterai |
μηδέτερᾰ mēdétera | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
μηδετέρως mēdetérōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|