νεμεσάω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word νεμεσάω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word νεμεσάω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say νεμεσάω in singular and plural. Everything you need to know about the word νεμεσάω you have here. The definition of the word νεμεσάω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofνεμεσάω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From νέμεσις (némesis) +‎ -άω (-áō)

Pronunciation

 

Verb

νεμεσάω • (nemesáō)

  1. to feel just resentment, be angry at undeserved fortune, be indignant
  2. (middle voice, passive voice) to be displeased with oneself, be ashamed

Conjugation

   Present: νεμεσᾰ́ω, νεμεσᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νεμεσᾰ́ω νεμεσᾰ́εις νεμεσᾰ́ει νεμεσᾰ́ετον νεμεσᾰ́ετον νεμεσᾰ́ομεν νεμεσᾰ́ετε νεμεσᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive νεμεσᾰ́ω νεμεσᾰ́ῃς νεμεσᾰ́ῃ νεμεσᾰ́ητον νεμεσᾰ́ητον νεμεσᾰ́ωμεν νεμεσᾰ́ητε νεμεσᾰ́ωσῐ(ν)
optative νεμεσᾰ́οιμῐ νεμεσᾰ́οις νεμεσᾰ́οι νεμεσᾰ́οιτον νεμεσᾰοίτην νεμεσᾰ́οιμεν νεμεσᾰ́οιτε νεμεσᾰ́οιεν
imperative   νεμέσᾰε νεμεσᾰέτω νεμεσᾰ́ετον νεμεσᾰέτων   νεμεσᾰ́ετε νεμεσᾰόντων
middle/
passive 		indicative νεμεσᾰ́ομαι νεμεσᾰ́ῃ,
νεμεσᾰ́ει 		νεμεσᾰ́εται νεμεσᾰ́εσθον νεμεσᾰ́εσθον νεμεσᾰόμεθᾰ νεμεσᾰ́εσθε νεμεσᾰ́ονται
subjunctive νεμεσᾰ́ωμαι νεμεσᾰ́ῃ νεμεσᾰ́ηται νεμεσᾰ́ησθον νεμεσᾰ́ησθον νεμεσᾰώμεθᾰ νεμεσᾰ́ησθε νεμεσᾰ́ωνται
optative νεμεσᾰοίμην νεμεσᾰ́οιο νεμεσᾰ́οιτο νεμεσᾰ́οισθον νεμεσᾰοίσθην νεμεσᾰοίμεθᾰ νεμεσᾰ́οισθε νεμεσᾰ́οιντο
imperative   νεμεσᾰ́ου νεμεσᾰέσθω νεμεσᾰ́εσθον νεμεσᾰέσθων   νεμεσᾰ́εσθε νεμεσᾰέσθων
active middle/passive
infinitive νεμεσᾰ́ειν νεμεσᾰ́εσθαι
participle m νεμεσᾰ́ων νεμεσᾰόμενος
f νεμεσᾰ́ουσᾰ νεμεσᾰομένη
n νεμεσᾰ́ον νεμεσᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: νεμεσῶ, νεμεσῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νεμεσῶ νεμεσᾷς νεμεσᾷ νεμεσᾶτον νεμεσᾶτον νεμεσῶμεν νεμεσᾶτε νεμεσῶσῐ(ν)
subjunctive νεμεσῶ νεμεσᾷς νεμεσᾷ νεμεσᾶτον νεμεσᾶτον νεμεσῶμεν νεμεσᾶτε νεμεσῶσῐ(ν)
optative νεμεσῴην,
νεμεσῷμῐ 		νεμεσῴης,
νεμεσῷς 		νεμεσῴη,
νεμεσῷ 		νεμεσῷτον,
νεμεσῴητον 		νεμεσῴτην,
νεμεσῳήτην 		νεμεσῷμεν,
νεμεσῴημεν 		νεμεσῷτε,
νεμεσῴητε 		νεμεσῷεν,
νεμεσῴησᾰν
imperative   νεμέσᾱ νεμεσᾱ́τω νεμεσᾶτον νεμεσᾱ́των   νεμεσᾶτε νεμεσώντων
middle/
passive 		indicative νεμεσῶμαι νεμεσᾷ νεμεσᾶται νεμεσᾶσθον νεμεσᾶσθον νεμεσώμεθᾰ νεμεσᾶσθε νεμεσῶνται
subjunctive νεμεσῶμαι νεμεσᾷ νεμεσᾶται νεμεσᾶσθον νεμεσᾶσθον νεμεσώμεθᾰ νεμεσᾶσθε νεμεσῶνται
optative νεμεσῴμην νεμεσῷο νεμεσῷτο νεμεσῷσθον νεμεσῴσθην νεμεσῴμεθᾰ νεμεσῷσθε νεμεσῷντο
imperative   νεμεσῶ νεμεσᾱ́σθω νεμεσᾶσθον νεμεσᾱ́σθων   νεμεσᾶσθε νεμεσᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive νεμεσᾶν νεμεσᾶσθαι
participle m νεμεσῶν νεμεσώμενος
f νεμεσῶσᾰ νεμεσωμένη
n νεμεσῶν νεμεσώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: νεμεσσᾰ́ω, νεμεσσᾰ́ομαι (Epic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νεμεσσᾰ́ω νεμεσσᾰ́εις νεμεσσᾰ́ει νεμεσσᾰ́ετον νεμεσσᾰ́ετον νεμεσσᾰ́ομεν νεμεσσᾰ́ετε νεμεσσᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive νεμεσσᾰ́ω,
νεμεσσᾰ́ωμῐ 		νεμεσσᾰ́ῃς,
νεμεσσᾰ́ῃσθᾰ 		νεμεσσᾰ́ῃ,
νεμεσσᾰ́ῃσῐ 		νεμεσσᾰ́ητον νεμεσσᾰ́ητον νεμεσσᾰ́ωμεν νεμεσσᾰ́ητε νεμεσσᾰ́ωσῐ(ν)
optative νεμεσσᾰ́οιμῐ νεμεσσᾰ́οισ(θᾰ) νεμεσσᾰ́οι νεμεσσᾰ́οιτον νεμεσσᾰοίτην νεμεσσᾰ́οιμεν νεμεσσᾰ́οιτε νεμεσσᾰ́οιεν
imperative   νεμέσσᾰε νεμεσσᾰέτω νεμεσσᾰ́ετον νεμεσσᾰέτων   νεμεσσᾰ́ετε νεμεσσᾰόντων
middle/
passive 		indicative νεμεσσᾰ́ομαι νεμεσσᾰ́εαι νεμεσσᾰ́εται νεμεσσᾰ́εσθον νεμεσσᾰ́εσθον νεμεσσᾰόμε(σ)θᾰ νεμεσσᾰ́εσθε νεμεσσᾰ́ονται
subjunctive νεμεσσᾰ́ωμαι νεμεσσᾰ́ηαι νεμεσσᾰ́ηται νεμεσσᾰ́ησθον νεμεσσᾰ́ησθον νεμεσσᾰώμε(σ)θᾰ νεμεσσᾰ́ησθε νεμεσσᾰ́ωνται
optative νεμεσσᾰοίμην νεμεσσᾰ́οιο νεμεσσᾰ́οιτο νεμεσσᾰ́οισθον νεμεσσᾰοίσθην νεμεσσᾰοίμε(σ)θᾰ νεμεσσᾰ́οισθε νεμεσσᾰοίᾰτο
imperative   νεμεσσᾰ́εο νεμεσσᾰέσθω νεμεσσᾰ́εσθον νεμεσσᾰέσθων   νεμεσσᾰ́εσθε νεμεσσᾰέσθων
active middle/passive
infinitive νεμεσσᾰ́ειν νεμεσσᾰ́εσθαι
participle m νεμεσσᾰ́ων νεμεσσᾰόμενος
f νεμεσσᾰ́ουσᾰ νεμεσσᾰομένη
n νεμεσσᾰ́ον νεμεσσᾰόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: νεμεσσῶ, νεμεσσῶμαι (Epic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νεμεσσῶ νεμεσσᾷς νεμεσσᾷ νεμεσσᾶτον νεμεσσᾶτον νεμεσσῶμεν νεμεσσᾶτε νεμεσσῶσῐ(ν)
subjunctive νεμεσσῶ,
νεμεσσῶμῐ 		νεμεσσᾷς,
νεμεσσᾷσθᾰ 		νεμεσσᾷ,
νεμεσσᾷσῐ 		νεμεσσᾶτον νεμεσσᾶτον νεμεσσῶμεν νεμεσσᾶτε νεμεσσῶσῐ(ν)
optative νεμεσσῷμι νεμεσσῷς νεμεσσῷ νεμεσσῷτον νεμεσσῴτην νεμεσσῷμεν νεμεσσῷτε νεμεσσῷεν
imperative   νεμέσσᾱ νεμεσσᾱ́τω νεμεσσᾶτον νεμεσσᾱ́των   νεμεσσᾶτε νεμεσσώντων
middle/
passive 		indicative νεμεσσῶμαι νεμεσσᾷ νεμεσσᾶται νεμεσσᾶσθον νεμεσσᾶσθον νεμεσσώμε(σ)θᾰ νεμεσσᾶσθε νεμεσσῶνται
subjunctive νεμεσσῶμαι νεμεσσᾷ νεμεσσᾶται νεμεσσᾶσθον νεμεσσᾶσθον νεμεσσώμε(σ)θᾰ νεμεσσᾶσθε νεμεσσῶνται
optative νεμεσσῴμην νεμεσσῷο νεμεσσῷτο νεμεσσῷσθον νεμεσσῴσθην νεμεσσῴμε(σ)θᾰ νεμεσσῷσθε νεμεσσῴᾰτο
imperative   νεμεσσῶ νεμεσσᾱ́σθω νεμεσσᾶσθον νεμεσσᾱ́σθων   νεμεσσᾶσθε νεμεσσᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive νεμεσσᾶν/νεμεσσήμεναι νεμεσσᾶσθαι
participle m νεμεσσῶν νεμεσσώμενος
f νεμεσσῶσᾰ νεμεσσωμένη
n νεμεσσῶν νεμεσσώμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐνεμέσᾰον, ἐνεμεσᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνεμέσᾰον ἐνεμέσᾰες ἐνεμέσᾰε(ν) ἐνεμεσᾰ́ετον ἐνεμεσᾰέτην ἐνεμεσᾰ́ομεν ἐνεμεσᾰ́ετε ἐνεμέσᾰον
middle/
passive 		indicative ἐνεμεσᾰόμην ἐνεμεσᾰ́ου ἐνεμεσᾰ́ετο ἐνεμεσᾰ́εσθον ἐνεμεσᾰέσθην ἐνεμεσᾰόμεθᾰ ἐνεμεσᾰ́εσθε ἐνεμεσᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐνεμέσων, ἐνεμεσώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνεμέσων ἐνεμέσᾱς ἐνεμέσᾱ ἐνεμεσᾶτον ἐνεμεσᾱ́την ἐνεμεσῶμεν ἐνεμεσᾶτε ἐνεμέσων
middle/
passive 		indicative ἐνεμεσώμην ἐνεμεσῶ ἐνεμεσᾶτο ἐνεμεσᾶσθον ἐνεμεσᾱ́σθην ἐνεμεσώμεθᾰ ἐνεμεσᾶσθε ἐνεμεσῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐνεμέσσᾰον, ἐνεμεσσᾰόμην (Epic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνεμέσσᾰον ἐνεμέσσᾰες ἐνεμέσσᾰε(ν) ἐνεμεσσᾰ́ετον ἐνεμεσσᾰέτην ἐνεμεσσᾰ́ομεν ἐνεμεσσᾰ́ετε ἐνεμέσσᾰον
middle/
passive 		indicative ἐνεμεσσᾰόμην ἐνεμεσσᾰ́ου ἐνεμεσσᾰ́ετο ἐνεμεσσᾰ́εσθον ἐνεμεσσᾰέσθην ἐνεμεσσᾰόμε(σ)θᾰ ἐνεμεσσᾰ́εσθε ἐνεμεσσᾰ́οντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐνεμέσσων, ἐνεμεσσώμην (Epic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνεμέσσων ἐνεμέσσᾱς ἐνεμέσσᾱ ἐνεμεσσᾶτον ἐνεμεσσᾱ́την ἐνεμεσσῶμεν ἐνεμεσσᾶτε ἐνεμέσσων
middle/
passive 		indicative ἐνεμεσσώμην ἐνεμεσσῶ ἐνεμεσσᾶτο ἐνεμεσσᾶσθον ἐνεμεσσᾱ́σθην ἐνεμεσσώμε(σ)θᾰ ἐνεμεσσᾶσθε ἐνεμεσσῶντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: νεμεσήσομαι, νεμεσηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative νεμεσήσομαι νεμεσήσῃ,
νεμεσήσει 		νεμεσήσεται νεμεσήσεσθον νεμεσήσεσθον νεμεσησόμεθᾰ νεμεσήσεσθε νεμεσήσονται
optative νεμεσησοίμην νεμεσήσοιο νεμεσήσοιτο νεμεσήσοισθον νεμεσησοίσθην νεμεσησοίμεθᾰ νεμεσήσοισθε νεμεσήσοιντο
passive indicative νεμεσηθήσομαι νεμεσηθήσῃ νεμεσηθήσεται νεμεσηθήσεσθον νεμεσηθήσεσθον νεμεσηθησόμεθᾰ νεμεσηθήσεσθε νεμεσηθήσονται
optative νεμεσηθησοίμην νεμεσηθήσοιο νεμεσηθήσοιτο νεμεσηθήσοισθον νεμεσηθησοίσθην νεμεσηθησοίμεθᾰ νεμεσηθήσοισθε νεμεσηθήσοιντο
middle passive
infinitive νεμεσήσεσθαι νεμεσηθήσεσθαι
participle m νεμεσησόμενος νεμεσηθησόμενος
f νεμεσησομένη νεμεσηθησομένη
n νεμεσησόμενον νεμεσηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: νεμεσσήσομαι, νεμεσσηθήσομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative νεμεσσήσομαι νεμεσσήσεαι νεμεσσήσεται νεμεσσήσεσθον νεμεσσήσεσθον νεμεσσησόμε(σ)θᾰ νεμεσσήσεσθε νεμεσσήσονται
optative νεμεσσησοίμην νεμεσσήσοιο νεμεσσήσοιτο νεμεσσήσοισθον νεμεσσησοίσθην νεμεσσησοίμε(σ)θᾰ νεμεσσήσοισθε νεμεσσησοίᾰτο
passive indicative νεμεσσηθήσομαι νεμεσσηθήσῃ νεμεσσηθήσεται νεμεσσηθήσεσθον νεμεσσηθήσεσθον νεμεσσηθησόμε(σ)θᾰ νεμεσσηθήσεσθε νεμεσσηθήσονται
optative νεμεσσηθησοίμην νεμεσσηθήσοιο νεμεσσηθήσοιτο νεμεσσηθήσοισθον νεμεσσηθησοίσθην νεμεσσηθησοίμε(σ)θᾰ νεμεσσηθήσοισθε νεμεσσηθησοίᾰτο
middle passive
infinitive νεμεσσήσεσθαι νεμεσσηθήσεσθαι
participle m νεμεσσησόμενος νεμεσσηθησόμενος
f νεμεσσησομένη νεμεσσηθησομένη
n νεμεσσησόμενον νεμεσσηθησόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐνεμέσησᾰ, ἐνεμεσησᾰ́μην, ἐνεμεσήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνεμέσησᾰ ἐνεμέσησᾰς ἐνεμέσησε(ν) ἐνεμεσήσᾰτον ἐνεμεσησᾰ́την ἐνεμεσήσᾰμεν ἐνεμεσήσᾰτε ἐνεμέσησᾰν
subjunctive νεμεσήσω νεμεσήσῃς νεμεσήσῃ νεμεσήσητον νεμεσήσητον νεμεσήσωμεν νεμεσήσητε νεμεσήσωσῐ(ν)
optative νεμεσήσαιμῐ νεμεσήσειᾰς,
νεμεσήσαις 		νεμεσήσειε(ν),
νεμεσήσαι 		νεμεσήσαιτον νεμεσησαίτην νεμεσήσαιμεν νεμεσήσαιτε νεμεσήσειᾰν,
νεμεσήσαιεν
imperative   νεμέσησον νεμεσησᾰ́τω νεμεσήσᾰτον νεμεσησᾰ́των   νεμεσήσᾰτε νεμεσησᾰ́ντων
middle indicative ἐνεμεσησᾰ́μην ἐνεμεσήσω ἐνεμεσήσᾰτο ἐνεμεσήσᾰσθον ἐνεμεσησᾰ́σθην ἐνεμεσησᾰ́μεθᾰ ἐνεμεσήσᾰσθε ἐνεμεσήσᾰντο
subjunctive νεμεσήσωμαι νεμεσήσῃ νεμεσήσηται νεμεσήσησθον νεμεσήσησθον νεμεσησώμεθᾰ νεμεσήσησθε νεμεσήσωνται
optative νεμεσησαίμην νεμεσήσαιο νεμεσήσαιτο νεμεσήσαισθον νεμεσησαίσθην νεμεσησαίμεθᾰ νεμεσήσαισθε νεμεσήσαιντο
imperative   νεμέσησαι νεμεσησᾰ́σθω νεμεσήσᾰσθον νεμεσησᾰ́σθων   νεμεσήσᾰσθε νεμεσησᾰ́σθων
passive indicative ἐνεμεσήθην ἐνεμεσήθης ἐνεμεσήθη ἐνεμεσήθητον ἐνεμεσηθήτην ἐνεμεσήθημεν ἐνεμεσήθητε ἐνεμεσήθησᾰν
subjunctive νεμεσηθῶ νεμεσηθῇς νεμεσηθῇ νεμεσηθῆτον νεμεσηθῆτον νεμεσηθῶμεν νεμεσηθῆτε νεμεσηθῶσῐ(ν)
optative νεμεσηθείην νεμεσηθείης νεμεσηθείη νεμεσηθεῖτον,
νεμεσηθείητον 		νεμεσηθείτην,
νεμεσηθειήτην 		νεμεσηθεῖμεν,
νεμεσηθείημεν 		νεμεσηθεῖτε,
νεμεσηθείητε 		νεμεσηθεῖεν,
νεμεσηθείησᾰν
imperative   νεμεσήθητῐ νεμεσηθήτω νεμεσήθητον νεμεσηθήτων   νεμεσήθητε νεμεσηθέντων
active middle passive
infinitive νεμεσῆσαι νεμεσήσᾰσθαι νεμεσηθῆναι
participle m νεμεσήσᾱς νεμεσησᾰ́μενος νεμεσηθείς
f νεμεσήσᾱσᾰ νεμεσησᾰμένη νεμεσηθεῖσᾰ
n νεμεσῆσᾰν νεμεσησᾰ́μενον νεμεσηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐνεμέσσησᾰ, ἐνεμεσσησᾰ́μην, ἐνεμεσσήθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνεμέσσησᾰ ἐνεμέσσησᾰς ἐνεμέσσησε(ν) ἐνεμεσσήσᾰτον ἐνεμεσσησᾰ́την ἐνεμεσσήσᾰμεν ἐνεμεσσήσᾰτε ἐνεμέσσησᾰν
subjunctive νεμεσσήσω,
νεμεσσήσωμῐ 		νεμεσσήσῃς,
νεμεσσήσῃσθᾰ 		νεμεσσήσῃ,
νεμεσσήσῃσῐ 		νεμεσσήσητον νεμεσσήσητον νεμεσσήσωμεν νεμεσσήσητε νεμεσσήσωσῐ(ν)
optative νεμεσσήσαιμῐ νεμεσσήσαις,
νεμεσσήσαισθᾰ,
νεμεσσήσειᾰς 		νεμεσσήσειε(ν),
νεμεσσήσαι 		νεμεσσησεῖτον νεμεσσησείτην νεμεσσησεῖμεν νεμεσσησεῖτε νεμεσσησεῖεν
imperative   νεμέσσησον νεμεσσησᾰ́τω νεμεσσήσᾰτον νεμεσσησᾰ́των   νεμεσσήσᾰτε νεμεσσησᾰ́ντων
middle indicative ἐνεμεσσησᾰ́μην ἐνεμεσσήσᾰο ἐνεμεσσήσᾰτο ἐνεμεσσήσᾰσθον ἐνεμεσσησᾰ́σθην ἐνεμεσσησᾰ́με(σ)θᾰ ἐνεμεσσήσᾰσθε ἐνεμεσσήσᾰντο
subjunctive νεμεσσήσωμαι νεμεσσήσηαι νεμεσσήσηται νεμεσσήσησθον νεμεσσήσησθον νεμεσσησώμε(σ)θᾰ νεμεσσήσησθε νεμεσσήσωνται
optative νεμεσσησαίμην νεμεσσήσαιο νεμεσσήσαιτο νεμεσσήσαισθον νεμεσσησαίσθην νεμεσσησαίμε(σ)θᾰ νεμεσσήσαισθε νεμεσσησαίᾰτο
imperative   νεμέσσησαι νεμεσσησᾰ́σθω νεμεσσήσᾰσθον νεμεσσησᾰ́σθων   νεμεσσήσᾰσθε νεμεσσησᾰ́σθων
passive indicative ἐνεμεσσήθην ἐνεμεσσήθης ἐνεμεσσήθη ἐνεμεσσήθητον ἐνεμεσσηθήτην ἐνεμεσσήθημεν ἐνεμεσσήθητε ἐνεμεσσήθησᾰν,
ἐνεμέσσηθεν
subjunctive νεμεσσηθῶ νεμεσσηθῇς νεμεσσηθῇ νεμεσσηθῆτον νεμεσσηθῆτον νεμεσσηθῶμεν νεμεσσηθῆτε νεμεσσηθῶσῐ(ν)
optative νεμεσσηθείην νεμεσσηθείης νεμεσσηθείη νεμεσσηθεῖτον,
νεμεσσηθείητον 		νεμεσσηθείτην,
νεμεσσηθειήτην 		νεμεσσηθεῖμεν,
νεμεσσηθείημεν 		νεμεσσηθεῖτε,
νεμεσσηθείητε 		νεμεσσήθειεν,
νεμεσσηθείησᾰν
imperative   νεμεσσήθητῐ νεμεσσηθήτω νεμεσσήθητον νεμεσσηθήτων   νεμεσσήθητε νεμεσσηθέντων
active middle passive
infinitive νεμεσσῆσαι/νεμεσσησᾰ́μεν/νεμεσσησᾰμέναι νεμεσσήσᾰσθαι νεμεσσηθῆναι/νεμεσσηθήμεναι
participle m νεμεσσήσᾱς νεμεσσησᾰ́μενος νεμεσσηθείς
f νεμεσσήσᾱσᾰ νεμεσσησᾰμένη νεμεσσηθεῖσᾰ
n νεμεσσῆσᾰν νεμεσσησᾰ́μενον νεμεσσηθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia