From νύσσω (nússō, “to prick, pierce”) + -μός (-mós).
νῠγμός • (nugmós) m (genitive νῠγμοῦ); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ νῠγμός ho nugmós |
τὼ νῠγμώ tṑ nugmṓ |
οἱ νῠγμοί hoi nugmoí | ||||||||||
Genitive | τοῦ νῠγμοῦ toû nugmoû |
τοῖν νῠγμοῖν toîn nugmoîn |
τῶν νῠγμῶν tôn nugmôn | ||||||||||
Dative | τῷ νῠγμῷ tôi nugmôi |
τοῖν νῠγμοῖν toîn nugmoîn |
τοῖς νῠγμοῖς toîs nugmoîs | ||||||||||
Accusative | τὸν νῠγμόν tòn nugmón |
τὼ νῠγμώ tṑ nugmṓ |
τοὺς νῠγμούς toùs nugmoús | ||||||||||
Vocative | νῠγμέ nugmé |
νῠγμώ nugmṓ |
νῠγμοί nugmoí | ||||||||||
Notes: |
|