From οἴκησις (oíkēsis, “dwelling, inhabiting”) + -ικός (-ikós).
οἰκητῐκός • (oikētikós) m (feminine οἰκητῐκή, neuter οἰκητῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | οἰκητῐκός oikētikós |
οἰκητῐκή oikētikḗ |
οἰκητῐκόν oikētikón |
οἰκητῐκώ oikētikṓ |
οἰκητῐκᾱ́ oikētikā́ |
οἰκητῐκώ oikētikṓ |
οἰκητῐκοί oikētikoí |
οἰκητῐκαί oikētikaí |
οἰκητῐκᾰ́ oikētiká | |||||
Genitive | οἰκητῐκοῦ oikētikoû |
οἰκητῐκῆς oikētikês |
οἰκητῐκοῦ oikētikoû |
οἰκητῐκοῖν oikētikoîn |
οἰκητῐκαῖν oikētikaîn |
οἰκητῐκοῖν oikētikoîn |
οἰκητῐκῶν oikētikôn |
οἰκητῐκῶν oikētikôn |
οἰκητῐκῶν oikētikôn | |||||
Dative | οἰκητῐκῷ oikētikôi |
οἰκητῐκῇ oikētikêi |
οἰκητῐκῷ oikētikôi |
οἰκητῐκοῖν oikētikoîn |
οἰκητῐκαῖν oikētikaîn |
οἰκητῐκοῖν oikētikoîn |
οἰκητῐκοῖς oikētikoîs |
οἰκητῐκαῖς oikētikaîs |
οἰκητῐκοῖς oikētikoîs | |||||
Accusative | οἰκητῐκόν oikētikón |
οἰκητῐκήν oikētikḗn |
οἰκητῐκόν oikētikón |
οἰκητῐκώ oikētikṓ |
οἰκητῐκᾱ́ oikētikā́ |
οἰκητῐκώ oikētikṓ |
οἰκητῐκούς oikētikoús |
οἰκητῐκᾱ́ς oikētikā́s |
οἰκητῐκᾰ́ oikētiká | |||||
Vocative | οἰκητῐκέ oikētiké |
οἰκητῐκή oikētikḗ |
οἰκητῐκόν oikētikón |
οἰκητῐκώ oikētikṓ |
οἰκητῐκᾱ́ oikētikā́ |
οἰκητῐκώ oikētikṓ |
οἰκητῐκοί oikētikoí |
οἰκητῐκαί oikētikaí |
οἰκητῐκᾰ́ oikētiká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
οἰκητῐκῶς oikētikôs |
οἰκητῐκώτερος oikētikṓteros |
οἰκητῐκώτᾰτος oikētikṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|