Inherited from Byzantine Greek παλιός (paliós), from Ancient Greek παλαιός (palaiós).
παλιός • (paliós) m (feminine παλιά, neuter παλιό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | παλιός (paliós) | παλιά (paliá) | παλιό (palió) | παλιοί (palioí) | παλιές (paliés) | παλιά (paliá) | |
genitive | παλιού (palioú) | παλιάς (paliás) | παλιού (palioú) | παλιών (palión) | παλιών (palión) | παλιών (palión) | |
accusative | παλιό (palió) | παλιά (paliá) | παλιό (palió) | παλιούς (palioús) | παλιές (paliés) | παλιά (paliá) | |
vocative | παλιέ (palié) | παλιά (paliá) | παλιό (palió) | παλιοί (palioí) | παλιές (paliés) | παλιά (paliá) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο παλιός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο παλιός, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο παλιότερος", etc) |