From πάνοπλος (pánoplos, “in full armour”) + -ῐ́ᾱ (-íā), from πᾶς (pâs, “all, every”) + ὅπλον (hóplon, “armour”).
πᾰνοπλῐ́ᾱ • (panoplíā) f (genitive πᾰνοπλῐ́ᾱς); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ πᾰνοπλῐ́ᾱ hē panoplíā |
τὼ πᾰνοπλῐ́ᾱ tṑ panoplíā |
αἱ πᾰνοπλῐ́αι hai panoplíai | ||||||||||
| Genitive | τῆς πᾰνοπλῐ́ᾱς tês panoplíās |
τοῖν πᾰνοπλῐ́αιν toîn panoplíain |
τῶν πᾰνοπλῐῶν tôn panopliôn | ||||||||||
| Dative | τῇ πᾰνοπλῐ́ᾳ têi panoplíāi |
τοῖν πᾰνοπλῐ́αιν toîn panoplíain |
ταῖς πᾰνοπλῐ́αις taîs panoplíais | ||||||||||
| Accusative | τὴν πᾰνοπλῐ́ᾱν tḕn panoplíān |
τὼ πᾰνοπλῐ́ᾱ tṑ panoplíā |
τᾱ̀ς πᾰνοπλῐ́ᾱς tā̀s panoplíās | ||||||||||
| Vocative | πᾰνοπλῐ́ᾱ panoplíā |
πᾰνοπλῐ́ᾱ panoplíā |
πᾰνοπλῐ́αι panoplíai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
πανοπλία • (panoplía) f (plural πανοπλίες)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | πανοπλία (panoplía) | πανοπλίες (panoplíes) |
| genitive | πανοπλίας (panoplías) | πανοπλιών (panoplión) |
| accusative | πανοπλία (panoplía) | πανοπλίες (panoplíes) |
| vocative | πανοπλία (panoplía) | πανοπλίες (panoplíes) |