Inherited from Byzantine Greek παντρεύω or ὑπανδρεύω (hupandreúō), from Hellenistic ὕπανδρος (húpandros, “married”),[1] from ὑπό (hupó, “under”) + ἀνδρός (andrós, “of man”).
παντρεύω • (pantrévo) (past πάντρεψα, passive παντρεύομαι, p‑past παντρεύτηκα, ppp παντρεμένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | παντρεύω | παντρέψω | παντρεύομαι | παντρευτώ |
| 2 sg | παντρεύεις | παντρέψεις | παντρεύεσαι | παντρευτείς |
| 3 sg | παντρεύει | παντρέψει | παντρεύεται | παντρευτεί |
| 1 pl | παντρεύουμε, [‑ομε] | παντρέψουμε, [‑ομε] | παντρευόμαστε | παντρευτούμε |
| 2 pl | παντρεύετε | παντρέψετε | παντρεύεστε, παντρευόσαστε | παντρευτείτε |
| 3 pl | παντρεύουν(ε) | παντρέψουν(ε) | παντρεύονται | παντρευτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | πάντρευα | πάντρεψα | παντρευόμουν(α) | παντρεύτηκα |
| 2 sg | πάντρευες | πάντρεψες | παντρευόσουν(α) | παντρεύτηκες |
| 3 sg | πάντρευε | πάντρεψε | παντρευόταν(ε) | παντρεύτηκε |
| 1 pl | παντρεύαμε | παντρέψαμε | παντρευόμασταν, (‑όμαστε) | παντρευτήκαμε |
| 2 pl | παντρεύατε | παντρέψατε | παντρευόσασταν, (‑όσαστε) | παντρευτήκατε |
| 3 pl | πάντρευαν, παντρεύαν(ε) | πάντρεψαν, παντρέψαν(ε) | παντρεύονταν, (παντρευόντουσαν) | παντρεύτηκαν, παντρευτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα παντρεύω ➤ | θα παντρέψω ➤ | θα παντρεύομαι ➤ | θα παντρευτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα παντρεύεις, … | θα παντρέψεις, … | θα παντρεύεσαι, … | θα παντρευτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … παντρέψει έχω, έχεις, … παντρεμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … παντρευτεί είμαι, είσαι, … παντρεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … παντρέψει είχα, είχες, … παντρεμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … παντρευτεί ήμουν, ήσουν, … παντρεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … παντρέψει θα έχω, θα έχεις, … παντρεμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … παντρευτεί θα είμαι, θα είσαι, … παντρεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | πάντρευε | πάντρεψε, (πάντρευ' 1) | — | παντρέψου |
| 2 pl | παντρεύετε | παντρέψτε, (παντρεύτε2) | παντρεύεστε | παντρευτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | παντρεύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας παντρέψει ➤ | παντρεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | παντρέψει | παντρευτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. πάντρευ' την ("marry her off!"). Compare to the passive παντρέψου την ("marry her!"). 2. Colloquial. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||