From παρα- (para-, “beside”) + κλητός (klētós, “called, invited ”).
παράκλητος • (paráklētos) m or f (neuter παράκλητον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | παράκλητος paráklētos |
παράκλητον paráklēton |
παρακλήτω paraklḗtō |
παρακλήτω paraklḗtō |
παράκλητοι paráklētoi |
παράκλητᾰ paráklēta | ||||||||
Genitive | παρακλήτου paraklḗtou |
παρακλήτου paraklḗtou |
παρακλήτοιν paraklḗtoin |
παρακλήτοιν paraklḗtoin |
παρακλήτων paraklḗtōn |
παρακλήτων paraklḗtōn | ||||||||
Dative | παρακλήτῳ paraklḗtōi |
παρακλήτῳ paraklḗtōi |
παρακλήτοιν paraklḗtoin |
παρακλήτοιν paraklḗtoin |
παρακλήτοις paraklḗtois |
παρακλήτοις paraklḗtois | ||||||||
Accusative | παράκλητον paráklēton |
παράκλητον paráklēton |
παρακλήτω paraklḗtō |
παρακλήτω paraklḗtō |
παρακλήτους paraklḗtous |
παράκλητᾰ paráklēta | ||||||||
Vocative | παράκλητε paráklēte |
παράκλητον paráklēton |
παρακλήτω paraklḗtō |
παρακλήτω paraklḗtō |
παράκλητοι paráklētoi |
παράκλητᾰ paráklēta | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
παρακλήτως paraklḗtōs |
παρακλητότερος paraklētóteros |
παρακλητότᾰτος paraklētótatos | ||||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek παράκλητος.
παράκλητος • (paráklitos) m (plural παράκλητοι)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | παράκλητος • | παράκλητοι • |
genitive | παρακλήτου • | παρακλήτων • |
accusative | παράκλητο • | παρακλήτους • |
vocative | παράκλητε • | παράκλητοι • |