παρατυγχάνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word παρατυγχάνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word παρατυγχάνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say παρατυγχάνω in singular and plural. Everything you need to know about the word παρατυγχάνω you have here. The definition of the word παρατυγχάνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπαρατυγχάνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

παρα- (para-) +‎ τυγχάνω (tunkhánō)

Pronunciation

 

Verb

πᾰρᾰτυγχάνω • (paratunkhánō)

  1. to happen to be nearby or present

Inflection

   Present: πᾰρᾰτυγχᾰ́νω, πᾰρᾰτυγχᾰ́νομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰρᾰτυγχᾰ́νω πᾰρᾰτυγχᾰ́νεις πᾰρᾰτυγχᾰ́νει πᾰρᾰτυγχᾰ́νετον πᾰρᾰτυγχᾰ́νετον πᾰρᾰτυγχᾰ́νομεν πᾰρᾰτυγχᾰ́νετε πᾰρᾰτυγχᾰ́νουσῐ(ν)
subjunctive πᾰρᾰτυγχᾰ́νω πᾰρᾰτυγχᾰ́νῃς πᾰρᾰτυγχᾰ́νῃ πᾰρᾰτυγχᾰ́νητον πᾰρᾰτυγχᾰ́νητον πᾰρᾰτυγχᾰ́νωμεν πᾰρᾰτυγχᾰ́νητε πᾰρᾰτυγχᾰ́νωσῐ(ν)
optative πᾰρᾰτυγχᾰ́νοιμῐ πᾰρᾰτυγχᾰ́νοις πᾰρᾰτυγχᾰ́νοι πᾰρᾰτυγχᾰ́νοιτον πᾰρᾰτυγχᾰνοίτην πᾰρᾰτυγχᾰ́νοιμεν πᾰρᾰτυγχᾰ́νοιτε πᾰρᾰτυγχᾰ́νοιεν
imperative   πᾰρᾰτύγχᾰνε πᾰρᾰτυγχᾰνέτω πᾰρᾰτυγχᾰ́νετον πᾰρᾰτυγχᾰνέτων   πᾰρᾰτυγχᾰ́νετε πᾰρᾰτυγχᾰνόντων
middle/
passive 		indicative πᾰρᾰτυγχᾰ́νομαι πᾰρᾰτυγχᾰ́νῃ,
πᾰρᾰτυγχᾰ́νει 		πᾰρᾰτυγχᾰ́νεται πᾰρᾰτυγχᾰ́νεσθον πᾰρᾰτυγχᾰ́νεσθον πᾰρᾰτυγχᾰνόμεθᾰ πᾰρᾰτυγχᾰ́νεσθε πᾰρᾰτυγχᾰ́νονται
subjunctive πᾰρᾰτυγχᾰ́νωμαι πᾰρᾰτυγχᾰ́νῃ πᾰρᾰτυγχᾰ́νηται πᾰρᾰτυγχᾰ́νησθον πᾰρᾰτυγχᾰ́νησθον πᾰρᾰτυγχᾰνώμεθᾰ πᾰρᾰτυγχᾰ́νησθε πᾰρᾰτυγχᾰ́νωνται
optative πᾰρᾰτυγχᾰνοίμην πᾰρᾰτυγχᾰ́νοιο πᾰρᾰτυγχᾰ́νοιτο πᾰρᾰτυγχᾰ́νοισθον πᾰρᾰτυγχᾰνοίσθην πᾰρᾰτυγχᾰνοίμεθᾰ πᾰρᾰτυγχᾰ́νοισθε πᾰρᾰτυγχᾰ́νοιντο
imperative   πᾰρᾰτυγχᾰ́νου πᾰρᾰτυγχᾰνέσθω πᾰρᾰτυγχᾰ́νεσθον πᾰρᾰτυγχᾰνέσθων   πᾰρᾰτυγχᾰ́νεσθε πᾰρᾰτυγχᾰνέσθων
active middle/passive
infinitive πᾰρᾰτυγχᾰ́νειν πᾰρᾰτυγχᾰ́νεσθαι
participle m πᾰρᾰτυγχᾰ́νων πᾰρᾰτυγχᾰνόμενος
f πᾰρᾰτυγχᾰ́νουσᾰ πᾰρᾰτυγχᾰνομένη
n πᾰρᾰτυγχᾰ́νον πᾰρᾰτυγχᾰνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: πᾰρετύγχᾰνον, πᾰρετυγχᾰνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰρετύγχᾰνον πᾰρετύγχᾰνες πᾰρετύγχᾰνε(ν) πᾰρετυγχᾰ́νετον πᾰρετυγχᾰνέτην πᾰρετυγχᾰ́νομεν πᾰρετυγχᾰ́νετε πᾰρετύγχᾰνον
middle/
passive 		indicative πᾰρετυγχᾰνόμην πᾰρετυγχᾰ́νου πᾰρετυγχᾰ́νετο πᾰρετυγχᾰ́νεσθον πᾰρετυγχᾰνέσθην πᾰρετυγχᾰνόμεθᾰ πᾰρετυγχᾰ́νεσθε πᾰρετυγχᾰ́νοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πᾰρᾰτεύξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative πᾰρᾰτεύξομαι πᾰρᾰτεύξῃ,
πᾰρᾰτεύξει 		πᾰρᾰτεύξεται πᾰρᾰτεύξεσθον πᾰρᾰτεύξεσθον πᾰρᾰτευξόμεθᾰ πᾰρᾰτεύξεσθε πᾰρᾰτεύξονται
optative πᾰρᾰτευξοίμην πᾰρᾰτεύξοιο πᾰρᾰτεύξοιτο πᾰρᾰτεύξοισθον πᾰρᾰτευξοίσθην πᾰρᾰτευξοίμεθᾰ πᾰρᾰτεύξοισθε πᾰρᾰτεύξοιντο
middle
infinitive πᾰρᾰτεύξεσθαι
participle m πᾰρᾰτευξόμενος
f πᾰρᾰτευξομένη
n πᾰρᾰτευξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πᾰρέτῠχον, πᾰρετῠχόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰρέτῠχον πᾰρέτῠχες πᾰρέτῠχε(ν) πᾰρετῠ́χετον πᾰρετῠχέτην πᾰρετῠ́χομεν πᾰρετῠ́χετε πᾰρέτῠχον
subjunctive πᾰρᾰτῠ́χω πᾰρᾰτῠ́χῃς πᾰρᾰτῠ́χῃ πᾰρᾰτῠ́χητον πᾰρᾰτῠ́χητον πᾰρᾰτῠ́χωμεν πᾰρᾰτῠ́χητε πᾰρᾰτῠ́χωσῐ(ν)
optative πᾰρᾰτῠ́χοιμῐ πᾰρᾰτῠ́χοις πᾰρᾰτῠ́χοι πᾰρᾰτῠ́χοιτον πᾰρᾰτῠχοίτην πᾰρᾰτῠ́χοιμεν πᾰρᾰτῠ́χοιτε πᾰρᾰτῠ́χοιεν
imperative   πᾰρᾰ́τῠχε πᾰρᾰτῠχέτω πᾰρᾰτῠ́χετον πᾰρᾰτῠχέτων   πᾰρᾰτῠ́χετε πᾰρᾰτῠχόντων
middle indicative πᾰρετῠχόμην πᾰρετῠ́χου πᾰρετῠ́χετο πᾰρετῠ́χεσθον πᾰρετῠχέσθην πᾰρετῠχόμεθᾰ πᾰρετῠ́χεσθε πᾰρετῠ́χοντο
subjunctive πᾰρᾰτῠ́χωμαι πᾰρᾰτῠ́χῃ πᾰρᾰτῠ́χηται πᾰρᾰτῠ́χησθον πᾰρᾰτῠ́χησθον πᾰρᾰτῠχώμεθᾰ πᾰρᾰτῠ́χησθε πᾰρᾰτῠ́χωνται
optative πᾰρᾰτῠχοίμην πᾰρᾰτῠ́χοιο πᾰρᾰτῠ́χοιτο πᾰρᾰτῠ́χοισθον πᾰρᾰτῠχοίσθην πᾰρᾰτῠχοίμεθᾰ πᾰρᾰτῠ́χοισθε πᾰρᾰτῠ́χοιντο
imperative   πᾰρᾰτῠχοῦ πᾰρᾰτῠχέσθω πᾰρᾰτῠ́χεσθον πᾰρᾰτῠχέσθων   πᾰρᾰτῠ́χεσθε πᾰρᾰτῠχέσθων
active middle
infinitive πᾰρᾰτῠχεῖν πᾰρᾰτῠχέσθαι
participle m πᾰρᾰτῠχών πᾰρᾰτῠχόμενος
f πᾰρᾰτῠχοῦσᾰ πᾰρᾰτῠχομένη
n πᾰρᾰτῠχόν πᾰρᾰτῠχόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πᾰρᾰτετῠ́χηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰρᾰτετῠ́χηκᾰ πᾰρᾰτετῠ́χηκᾰς πᾰρᾰτετῠ́χηκε(ν) πᾰρᾰτετῠχήκᾰτον πᾰρᾰτετῠχήκᾰτον πᾰρᾰτετῠχήκᾰμεν πᾰρᾰτετῠχήκᾰτε πᾰρᾰτετῠχήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πᾰρᾰτετῠχήκω πᾰρᾰτετῠχήκῃς πᾰρᾰτετῠχήκῃ πᾰρᾰτετῠχήκητον πᾰρᾰτετῠχήκητον πᾰρᾰτετῠχήκωμεν πᾰρᾰτετῠχήκητε πᾰρᾰτετῠχήκωσῐ(ν)
optative πᾰρᾰτετῠχήκοιμῐ,
πᾰρᾰτετῠχηκοίην 		πᾰρᾰτετῠχήκοις,
πᾰρᾰτετῠχηκοίης 		πᾰρᾰτετῠχήκοι,
πᾰρᾰτετῠχηκοίη 		πᾰρᾰτετῠχήκοιτον πᾰρᾰτετῠχηκοίτην πᾰρᾰτετῠχήκοιμεν πᾰρᾰτετῠχήκοιτε πᾰρᾰτετῠχήκοιεν
imperative   πᾰρᾰτετῠ́χηκε πᾰρᾰτετῠχηκέτω πᾰρᾰτετῠχήκετον πᾰρᾰτετῠχηκέτων   πᾰρᾰτετῠχήκετε πᾰρᾰτετῠχηκόντων
active
infinitive πᾰρᾰτετῠχηκέναι
participle m πᾰρᾰτετῠχηκώς
f πᾰρᾰτετῠχηκυῖᾰ
n πᾰρᾰτετῠχηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia