παυσίλυπος

Ancient Greek

From παῦσις (paûsis, “stopping, ceasing”) +‎ λύπη (lúpē, “pain, grief, sorrow”).

παυσίλυπος • (pausílupos) m or f (neuter παυσίλυπον); second declension

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	παυσίλυπος pausílupos	παυσίλυπον pausílupon	παυσιλύπω pausilúpō	παυσιλύπω pausilúpō	παυσίλυποι pausílupoi	παυσίλυπᾰ pausílupă
Genitive	παυσιλύπου pausilúpou	παυσιλύπου pausilúpou	παυσιλύποιν pausilúpoin	παυσιλύποιν pausilúpoin	παυσιλύπων pausilúpōn	παυσιλύπων pausilúpōn
Dative	παυσιλύπῳ pausilúpōi	παυσιλύπῳ pausilúpōi	παυσιλύποιν pausilúpoin	παυσιλύποιν pausilúpoin	παυσιλύποις pausilúpois	παυσιλύποις pausilúpois
Accusative	παυσίλυπον pausílupon	παυσίλυπον pausílupon	παυσιλύπω pausilúpō	παυσιλύπω pausilúpō	παυσιλύπους pausilúpous	παυσίλυπᾰ pausílupă
Vocative	παυσίλυπε pausílupe	παυσίλυπον pausílupon	παυσιλύπω pausilúpō	παυσιλύπω pausilúpō	παυσίλυποι pausílupoi	παυσίλυπᾰ pausílupă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	παυσιλύπως pausilúpōs		παυσιλυπότερος pausilupóteros		παυσιλυπότᾰτος pausilupótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

“παυσίλυπος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“παυσίλυπος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
παυσίλυπος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette