πεπρωμένος • (peprōménos) m (feminine πεπρωμένη, neuter πεπρωμένον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | πεπρωμένος peprōménos |
πεπρωμένη peprōménē |
πεπρωμένον peprōménon |
πεπρωμένω peprōménō |
πεπρωμένᾱ peprōménā |
πεπρωμένω peprōménō |
πεπρωμένοι peprōménoi |
πεπρωμέναι peprōménai |
πεπρωμένᾰ peprōména | |||||
Genitive | πεπρωμένου peprōménou |
πεπρωμένης peprōménēs |
πεπρωμένου peprōménou |
πεπρωμένοιν peprōménoin |
πεπρωμέναιν peprōménain |
πεπρωμένοιν peprōménoin |
πεπρωμένων peprōménōn |
πεπρωμένων peprōménōn |
πεπρωμένων peprōménōn | |||||
Dative | πεπρωμένῳ peprōménōi |
πεπρωμένῃ peprōménēi |
πεπρωμένῳ peprōménōi |
πεπρωμένοιν peprōménoin |
πεπρωμέναιν peprōménain |
πεπρωμένοιν peprōménoin |
πεπρωμένοις peprōménois |
πεπρωμέναις peprōménais |
πεπρωμένοις peprōménois | |||||
Accusative | πεπρωμένον peprōménon |
πεπρωμένην peprōménēn |
πεπρωμένον peprōménon |
πεπρωμένω peprōménō |
πεπρωμένᾱ peprōménā |
πεπρωμένω peprōménō |
πεπρωμένους peprōménous |
πεπρωμένᾱς peprōménās |
πεπρωμένᾰ peprōména | |||||
Vocative | πεπρωμένε peprōméne |
πεπρωμένη peprōménē |
πεπρωμένον peprōménon |
πεπρωμένω peprōménō |
πεπρωμένᾱ peprōménā |
πεπρωμένω peprōménō |
πεπρωμένοι peprōménoi |
πεπρωμέναι peprōménai |
πεπρωμένᾰ peprōména | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πεπρωμένως peprōménōs |
πεπρωμενώτερος peprōmenṓteros |
πεπρωμενώτᾰτος peprōmenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|