πλεύσας

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /plěu̯.saːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈplew.sas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpleɸ.sas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈplef.sas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈplef.sas/

Participle

πλεύσᾱς • (pleúsās) m (feminine πλεύσᾱσᾰ, neuter πλεῦσᾰν); first/third declension

aorist active participle of πλέω (pléō)

Declension

First and third declension of πλεύσᾱς; πλεύσᾱσᾰ; πλεῦσᾰν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πλεύσᾱς pleúsās	πλεύσᾱσᾰ pleúsāsa	πλεῦσᾰν pleûsan	πλεύσᾰντε pleúsante	πλευσᾱ́σᾱ pleusā́sā	πλεύσᾰντε pleúsante	πλεύσᾰντες pleúsantes	πλεύσᾱσαι pleúsāsai	πλεύσᾰντᾰ pleúsanta
Genitive	πλεύσᾰντος pleúsantos	πλευσᾱ́σης pleusā́sēs	πλεύσᾰντος pleúsantos	πλευσᾰ́ντοιν pleusántoin	πλευσᾱ́σαιν pleusā́sain	πλευσᾰ́ντοιν pleusántoin	πλευσᾰ́ντων pleusántōn	πλευσᾱσῶν pleusāsôn	πλευσᾰ́ντων pleusántōn
Dative	πλεύσᾰντῐ pleúsanti	πλευσᾱ́σῃ pleusā́sēi	πλεύσᾰντῐ pleúsanti	πλευσᾰ́ντοιν pleusántoin	πλευσᾱ́σαιν pleusā́sain	πλευσᾰ́ντοιν pleusántoin	πλεύσᾱσῐ / πλεύσᾱσῐν pleúsāsi(n)	πλευσᾱ́σαις pleusā́sais	πλεύσᾱσῐ / πλεύσᾱσῐν pleúsāsi(n)
Accusative	πλεύσᾰντᾰ pleúsanta	πλεύσᾱσᾰν pleúsāsan	πλεῦσᾰν pleûsan	πλεύσᾰντε pleúsante	πλευσᾱ́σᾱ pleusā́sā	πλεύσᾰντε pleúsante	πλεύσᾰντᾰς pleúsantas	πλευσᾱ́σᾱς pleusā́sās	πλεύσᾰντᾰ pleúsanta
Vocative	πλεύσᾱς pleúsās	πλεύσᾱσᾰ pleúsāsa	πλεῦσᾰν pleûsan	πλεύσᾰντε pleúsante	πλευσᾱ́σᾱ pleusā́sā	πλεύσᾰντε pleúsante	πλεύσᾰντες pleúsantes	πλεύσᾱσαι pleúsāsai	πλεύσᾰντᾰ pleúsanta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πλευσᾰ́ντως pleusántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

πλεύσας

Ancient Greek

Pronunciation

Participle

Declension

Wikious

Boobota

Sagapedia