Adjective
ποιέω (poiéō, “make”) + -τέος (-téos, x)
ποιητέος • (poiētéos) m (feminine ποιητέᾱ, neuter ποιητέον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ποιητέος poiētéos |
ποιητέᾱ poiētéā |
ποιητέον poiētéon |
ποιητέω poiētéō |
ποιητέᾱ poiētéā |
ποιητέω poiētéō |
ποιητέοι poiētéoi |
ποιητέαι poiētéai |
ποιητέᾰ poiētéa | |||||
Genitive | ποιητέου poiētéou |
ποιητέᾱς poiētéās |
ποιητέου poiētéou |
ποιητέοιν poiētéoin |
ποιητέαιν poiētéain |
ποιητέοιν poiētéoin |
ποιητέων poiētéōn |
ποιητέων poiētéōn |
ποιητέων poiētéōn | |||||
Dative | ποιητέῳ poiētéōi |
ποιητέᾳ poiētéāi |
ποιητέῳ poiētéōi |
ποιητέοιν poiētéoin |
ποιητέαιν poiētéain |
ποιητέοιν poiētéoin |
ποιητέοις poiētéois |
ποιητέαις poiētéais |
ποιητέοις poiētéois | |||||
Accusative | ποιητέον poiētéon |
ποιητέᾱν poiētéān |
ποιητέον poiētéon |
ποιητέω poiētéō |
ποιητέᾱ poiētéā |
ποιητέω poiētéō |
ποιητέους poiētéous |
ποιητέᾱς poiētéās |
ποιητέᾰ poiētéa | |||||
Vocative | ποιητέε poiētée |
ποιητέᾱ poiētéā |
ποιητέον poiētéon |
ποιητέω poiētéō |
ποιητέᾱ poiētéā |
ποιητέω poiētéō |
ποιητέοι poiētéoi |
ποιητέαι poiētéai |
ποιητέᾰ poiētéa | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ποιητέως poiētéōs |
ποιητεώτερος poiēteṓteros |
ποιητεώτᾰτος poiēteṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|