ποιῶν • (poiôn) m (feminine ποιοῦσᾰ, neuter ποιοῦν); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ποιῶν poiôn |
ποιοῦσᾰ poioûsa |
ποιοῦν poioûn |
ποιοῦντε poioûnte |
ποιούσᾱ poioúsā |
ποιοῦντε poioûnte |
ποιοῦντες poioûntes |
ποιοῦσαι poioûsai |
ποιοῦντᾰ poioûnta | |||||
Genitive | ποιοῦντος poioûntos |
ποιούσης poioúsēs |
ποιοῦντος poioûntos |
ποιούντοιν poioúntoin |
ποιούσαιν poioúsain |
ποιούντοιν poioúntoin |
ποιούντων poioúntōn |
ποιουσῶν poiousôn |
ποιούντων poioúntōn | |||||
Dative | ποιοῦντῐ poioûnti |
ποιούσῃ poioúsēi |
ποιοῦντῐ poioûnti |
ποιούντοιν poioúntoin |
ποιούσαιν poioúsain |
ποιούντοιν poioúntoin |
ποιοῦσῐ / ποιοῦσῐν poioûsi(n) |
ποιούσαις poioúsais |
ποιοῦσῐ / ποιοῦσῐν poioûsi(n) | |||||
Accusative | ποιοῦντᾰ poioûnta |
ποιοῦσᾰν poioûsan |
ποιοῦν poioûn |
ποιοῦντε poioûnte |
ποιούσᾱ poioúsā |
ποιοῦντε poioûnte |
ποιοῦντᾰς poioûntas |
ποιούσᾱς poioúsās |
ποιοῦντᾰ poioûnta | |||||
Vocative | ποιῶν poiôn |
ποιοῦσᾰ poioûsa |
ποιοῦν poioûn |
ποιοῦντε poioûnte |
ποιούσᾱ poioúsā |
ποιοῦντε poioûnte |
ποιοῦντες poioûntes |
ποιοῦσαι poioûsai |
ποιοῦντᾰ poioûnta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ποιούντως poioúntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|