From πολυ- (polu-, “much”) + παιπάλη (paipálē, “shrewd person”).
πολῠπαίπᾰλος • (polupaípalos) m or f (neuter πολῠπαίπᾰλον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | πολῠπαίπᾰλος polupaípalos |
πολῠπαίπᾰλον polupaípalon |
πολῠπαιπᾰ́λω polupaipálō |
πολῠπαιπᾰ́λω polupaipálō |
πολῠπαίπᾰλοι polupaípaloi |
πολῠπαίπᾰλᾰ polupaípala | ||||||||
Genitive | πολῠπαιπᾰ́λου polupaipálou |
πολῠπαιπᾰ́λου polupaipálou |
πολῠπαιπᾰ́λοιν polupaipáloin |
πολῠπαιπᾰ́λοιν polupaipáloin |
πολῠπαιπᾰ́λων polupaipálōn |
πολῠπαιπᾰ́λων polupaipálōn | ||||||||
Dative | πολῠπαιπᾰ́λῳ polupaipálōi |
πολῠπαιπᾰ́λῳ polupaipálōi |
πολῠπαιπᾰ́λοιν polupaipáloin |
πολῠπαιπᾰ́λοιν polupaipáloin |
πολῠπαιπᾰ́λοις polupaipálois |
πολῠπαιπᾰ́λοις polupaipálois | ||||||||
Accusative | πολῠπαίπᾰλον polupaípalon |
πολῠπαίπᾰλον polupaípalon |
πολῠπαιπᾰ́λω polupaipálō |
πολῠπαιπᾰ́λω polupaipálō |
πολῠπαιπᾰ́λους polupaipálous |
πολῠπαίπᾰλᾰ polupaípala | ||||||||
Vocative | πολῠπαίπᾰλε polupaípale |
πολῠπαίπᾰλον polupaípalon |
πολῠπαιπᾰ́λω polupaipálō |
πολῠπαιπᾰ́λω polupaipálō |
πολῠπαίπᾰλοι polupaípaloi |
πολῠπαίπᾰλᾰ polupaípala | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πολῠπαιπᾰ́λως polupaipálōs |
πολῠπαιπᾰλώτερος polupaipalṓteros |
πολῠπαιπᾰλώτᾰτος polupaipalṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|