Learned borrowing from Koine Greek πολυτάραχος (polutárakhos).[1] By surface analysis, πολυ- (poly-) + ταραχή (tarachí) + -ος (-os).
πολυτάραχος • (polytárachos) m (feminine πολυτάραχη, neuter πολυτάραχο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | πολυτάραχος (polytárachos) | πολυτάραχη (polytárachi) | πολυτάραχο (polytáracho) | πολυτάραχοι (polytárachoi) | πολυτάραχες (polytáraches) | πολυτάραχα (polytáracha) | |
| genitive | πολυτάραχου (polytárachou) | πολυτάραχης (polytárachis) | πολυτάραχου (polytárachou) | πολυτάραχων (polytárachon) | πολυτάραχων (polytárachon) | πολυτάραχων (polytárachon) | |
| accusative | πολυτάραχο (polytáracho) | πολυτάραχη (polytárachi) | πολυτάραχο (polytáracho) | πολυτάραχους (polytárachous) | πολυτάραχες (polytáraches) | πολυτάραχα (polytáracha) | |
| vocative | πολυτάραχε (polytárache) | πολυτάραχη (polytárachi) | πολυτάραχο (polytáracho) | πολυτάραχοι (polytárachoi) | πολυτάραχες (polytáraches) | πολυτάραχα (polytáracha) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολυτάραχος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολυτάραχος, etc.)