From πολυ- (polu-, “many”) + τρητός (trētós, “perforated”) (from Proto-Hellenic *trētós, from Proto-Indo-European *terh₁- (“to rub”), compare τείρω (teírō, “I wear out, afflict”)).[1]
πολῠ́τρητος • (polútrētos) m or f (neuter πολῠ́τρητον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | πολῠ́τρητος polútrētos |
πολῠ́τρητον polútrēton |
πολῠτρήτω polutrḗtō |
πολῠτρήτω polutrḗtō |
πολῠ́τρητοι polútrētoi |
πολῠ́τρητᾰ polútrēta | ||||||||
Genitive | πολῠτρήτου polutrḗtou |
πολῠτρήτου polutrḗtou |
πολῠτρήτοιν polutrḗtoin |
πολῠτρήτοιν polutrḗtoin |
πολῠτρήτων polutrḗtōn |
πολῠτρήτων polutrḗtōn | ||||||||
Dative | πολῠτρήτῳ polutrḗtōi |
πολῠτρήτῳ polutrḗtōi |
πολῠτρήτοιν polutrḗtoin |
πολῠτρήτοιν polutrḗtoin |
πολῠτρήτοις polutrḗtois |
πολῠτρήτοις polutrḗtois | ||||||||
Accusative | πολῠ́τρητον polútrēton |
πολῠ́τρητον polútrēton |
πολῠτρήτω polutrḗtō |
πολῠτρήτω polutrḗtō |
πολῠτρήτους polutrḗtous |
πολῠ́τρητᾰ polútrēta | ||||||||
Vocative | πολῠ́τρητε polútrēte |
πολῠ́τρητον polútrēton |
πολῠτρήτω polutrḗtō |
πολῠτρήτω polutrḗtō |
πολῠ́τρητοι polútrētoi |
πολῠ́τρητᾰ polútrēta | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πολῠτρήτως polutrḗtōs |
πολῠτρητότερος polutrētóteros |
πολῠτρητότᾰτος polutrētótatos | ||||||||||||
Notes: |
|