Learned borrowing from Ancient Greek προσκόπτω. By surface analysis, προσ- (“toward”) + κόπτω (“cut”).
προσκόπτω • (proskópto) (past προσέκοψα, passive —)
Active voice ➤ | ||||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
1 sg | προσκόπτω | προσκόψω | ||
2 sg | προσκόπτεις | προσκόψεις | ||
3 sg | προσκόπτει | προσκόψει | ||
1 pl | προσκόπτουμε, [‑ομε] | προσκόψουμε, [‑ομε] | ||
2 pl | προσκόπτετε | προσκόψετε | ||
3 pl | προσκόπτουν[ε] | προσκόψουν[ε] | ||
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
1 sg | προσέκοπτα | προσέκοψα | ||
2 sg | προσέκοπτες | προσέκοψες | ||
3 sg | προσέκοπτε | προσέκοψε | ||
1 pl | προσκόπταμε | προσκόψαμε | ||
2 pl | προσκόπτατε | προσκόψατε | ||
3 pl | προσέκοπταν, [προσκόπταν(ε)] | προσέκοψαν, [προσκόψαν(ε)] | ||
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
1 sg | θα προσκόπτω ➤ | θα προσκόψω ➤ | ||
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα προσκόπτεις, … | θα προσκόψεις, … | ||
Perfect aspect ➤ | ||||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … προσκόψει | |||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … προσκόψει | |||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … προσκόψει | |||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
2 sg | πρόσκοπτε | πρόσκοψε | ||
2 pl | προσκόπτετε | προσκόψτε | ||
Other forms | ||||
Active present participle ➤ | προσκόπτοντας ➤ | |||
Active perfect participle ➤ | έχοντας προσκόψει ➤ | |||
Passive perfect participle ➤ | — | |||
Nonfinite form ➤ | προσκόψει | |||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||