πρόπας

Ancient Greek

Etymology

προ- (pro-) +‎ πᾶς (pâs)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pró.paːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpro.pas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpro.pas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpro.pas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpro.pas/

Adjective

πρόπᾱς • (própās) m (feminine πρόπᾱσᾰ, neuter πρόπᾰν); first/third declension

whole, entire
πρόπαν ἦμαρ ― própan êmar ― all day long
all together
νῆας προπᾱ́σᾱς ― nêas propā́sās ― all the ships together

Declension

First and third declension of πρόπᾱς; πρόπᾱσᾰ; πρόπᾰν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πρόπᾱς própās	πρόπᾱσᾰ própāsa	πρόπᾰν própan	πρόπᾰντε própante	προπᾱ́σᾱ propā́sā	πρόπᾰντε própante	πρόπᾰντες própantes	πρόπᾱσαι própāsai	πρόπᾰντᾰ própanta
Genitive	πρόπᾰντος própantos	προπᾱ́σης propā́sēs	πρόπᾰντος própantos	προπᾰ́ντοιν propántoin	προπᾱ́σαιν propā́sain	προπᾰ́ντοιν propántoin	προπᾰ́ντων propántōn	προπᾱσῶν propāsôn	προπᾰ́ντων propántōn
Dative	πρόπᾰντῐ própanti	προπᾱ́σῃ propā́sēi	πρόπᾰντῐ própanti	προπᾰ́ντοιν propántoin	προπᾱ́σαιν propā́sain	προπᾰ́ντοιν propántoin	πρόπᾱσῐ / πρόπᾱσῐν própāsi(n)	προπᾱ́σαις propā́sais	πρόπᾱσῐ / πρόπᾱσῐν própāsi(n)
Accusative	πρόπᾰντᾰ própanta	πρόπᾱσᾰν própāsan	πρόπᾰν própan	πρόπᾰντε própante	προπᾱ́σᾱ propā́sā	πρόπᾰντε própante	πρόπᾰντᾰς própantas	προπᾱ́σᾱς propā́sās	πρόπᾰντᾰ própanta
Vocative	πρόπᾱς própās	πρόπᾱσᾰ própāsa	πρόπᾰν própan	πρόπᾰντε própante	προπᾱ́σᾱ propā́sā	πρόπᾰντε própante	πρόπᾰντες própantes	πρόπᾱσαι própāsai	πρόπᾰντᾰ própanta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	προπᾰ́ντως propántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

πρόπας

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia