From προπῑ́νω (propī́nō, “to drink before or first”) + -μᾰ (-ma).
πρόπομᾰ • (própoma) n (genitive προπόμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ πρόπομᾰ tò própoma |
τὼ προπόμᾰτε tṑ propómate |
τᾰ̀ προπόμᾰτᾰ tà propómata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ προπόμᾰτος toû propómatos |
τοῖν προπομᾰ́τοιν toîn propomátoin |
τῶν προπομᾰ́των tôn propomátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ προπόμᾰτῐ tôi propómati |
τοῖν προπομᾰ́τοιν toîn propomátoin |
τοῖς προπόμᾰσῐ / προπόμᾰσῐν toîs propómasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ πρόπομᾰ tò própoma |
τὼ προπόμᾰτε tṑ propómate |
τᾰ̀ προπόμᾰτᾰ tà propómata | ||||||||||
| Vocative | πρόπομᾰ própoma |
προπόμᾰτε propómate |
προπόμᾰτᾰ propómata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||