Inherited from Byzantine Greek σκάρτος (skártos), from Italian scarto + ending -ς (-s).[1]
Also see the Italian scartare and carta from Ancient Greek χάρτης (khártēs), indicating a reborrowing. A possible influence of the Italian scartare in its sense "discard" and its relation to the French écarter; see the verb ξεσκαρτάρω (xeskartáro).[2]
σκάρτος • (skártos) m (feminine σκάρτη, neuter σκάρτο)
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | σκάρτος • | σκάρτη • | σκάρτο • | σκάρτοι • | σκάρτες • | σκάρτα • |
| genitive | σκάρτου • | σκάρτης • | σκάρτου • | σκάρτων • | σκάρτων • | σκάρτων • |
| accusative | σκάρτο • | σκάρτη • | σκάρτο • | σκάρτους • | σκάρτες • | σκάρτα • |
| vocative | σκάρτε • | σκάρτη • | σκάρτο • | σκάρτοι • | σκάρτες • | σκάρτα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σκάρτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σκάρτος, etc.) | |||||