From Proto-Indo-European *spend-. Cognate to Latin spondeo.[1]
σπένδω • (spéndō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σπένδεσκον | σπένδεσκες | σπένδεσκε(ν) | σπενδέσκετον | σπενδεσκέτην | σπενδέσκομεν | σπενδέσκετε | σπένδεσκον | ||||
middle/ passive |
indicative | σπενδεσκόμην | σπενδέσκου | σπενδέσκετο | σπενδέσκεσθον | σπενδεσκέσθην | σπενδεσκόμεθᾰ | σπενδέσκεσθε | σπενδέσκοντο | ||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σπείσω | σπείσεις | σπείσει | σπείσετον | σπείσετον | σπείσομεν | σπείσετε | σπείσουσῐ(ν) | ||||
optative | σπείσοιμῐ | σπείσοις | σπείσοι | σπείσοιτον | σπεισοίτην | σπείσοιμεν | σπείσοιτε | σπείσοιεν | |||||
middle | indicative | σπείσομαι | σπείσῃ, σπείσει |
σπείσεται | σπείσεσθον | σπείσεσθον | σπεισόμεθᾰ | σπείσεσθε | σπείσονται | ||||
optative | σπεισοίμην | σπείσοιο | σπείσοιτο | σπείσοισθον | σπεισοίσθην | σπεισοίμεθᾰ | σπείσοισθε | σπείσοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | σπείσειν | σπείσεσθαι | |||||||||||
participle | m | σπείσων | σπεισόμενος | ||||||||||
f | σπείσουσᾰ | σπεισομένη | |||||||||||
n | σπεῖσον | σπεισόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|