σπενδόμενος • (spendómenos) m (feminine σπενδομένη, neuter σπενδόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | σπενδόμενος spendómenos |
σπενδομένη spendoménē |
σπενδόμενον spendómenon |
σπενδομένω spendoménō |
σπενδομένᾱ spendoménā |
σπενδομένω spendoménō |
σπενδόμενοι spendómenoi |
σπενδόμεναι spendómenai |
σπενδόμενᾰ spendómena | |||||
Genitive | σπενδομένου spendoménou |
σπενδομένης spendoménēs |
σπενδομένου spendoménou |
σπενδομένοιν spendoménoin |
σπενδομέναιν spendoménain |
σπενδομένοιν spendoménoin |
σπενδομένων spendoménōn |
σπενδομένων spendoménōn |
σπενδομένων spendoménōn | |||||
Dative | σπενδομένῳ spendoménōi |
σπενδομένῃ spendoménēi |
σπενδομένῳ spendoménōi |
σπενδομένοιν spendoménoin |
σπενδομέναιν spendoménain |
σπενδομένοιν spendoménoin |
σπενδομένοις spendoménois |
σπενδομέναις spendoménais |
σπενδομένοις spendoménois | |||||
Accusative | σπενδόμενον spendómenon |
σπενδομένην spendoménēn |
σπενδόμενον spendómenon |
σπενδομένω spendoménō |
σπενδομένᾱ spendoménā |
σπενδομένω spendoménō |
σπενδομένους spendoménous |
σπενδομένᾱς spendoménās |
σπενδόμενᾰ spendómena | |||||
Vocative | σπενδόμενε spendómene |
σπενδομένη spendoménē |
σπενδόμενον spendómenon |
σπενδομένω spendoménō |
σπενδομένᾱ spendoménā |
σπενδομένω spendoménō |
σπενδόμενοι spendómenoi |
σπενδόμεναι spendómenai |
σπενδόμενᾰ spendómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
σπενδομένως spendoménōs |
σπενδομενώτερος spendomenṓteros |
σπενδομενώτᾰτος spendomenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|