Perfect participle of σπάζομαι (spázomai), passive voice of σπάζω (“Ι break”). Also perfect passive participle of σπάω (spáo), an active parallel form with no passive forms.
σπασμένος • (spasménos) m (feminine σπασμένη, neuter σπασμένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | σπασμένος (spasménos) | σπασμένη (spasméni) | σπασμένο (spasméno) | σπασμένοι (spasménoi) | σπασμένες (spasménes) | σπασμένα (spasména) | |
| genitive | σπασμένου (spasménou) | σπασμένης (spasménis) | σπασμένου (spasménou) | σπασμένων (spasménon) | σπασμένων (spasménon) | σπασμένων (spasménon) | |
| accusative | σπασμένο (spasméno) | σπασμένη (spasméni) | σπασμένο (spasméno) | σπασμένους (spasménous) | σπασμένες (spasménes) | σπασμένα (spasména) | |
| vocative | σπασμένε (spasméne) | σπασμένη (spasméni) | σπασμένο (spasméno) | σπασμένοι (spasménoi) | σπασμένες (spasménes) | σπασμένα (spasména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σπασμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σπασμένος, etc.)