From στείχω (steíkhō, “walk, march, go or come, march in line or order”), from Proto-Indo-European *steygʰ- (“to walk”).
Cognate with German steigen, English sty, stair, stile and possibly Latin vestīgō. See also στοῖχος (stoîkhos, “row in an ascending series, column”), στόχος (stókhos, “pillar of brick”), and στίξ (stíx, “row, line, rank, file (of soldiers)”).
στῐ́χος • (stĭ́khos) m (genitive στῐ́χου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ στῐ́χος ho stĭ́khos |
τὼ στῐ́χω tṑ stĭ́khō |
οἱ στῐ́χοι hoi stĭ́khoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ στῐ́χου toû stĭ́khou |
τοῖν στῐ́χοιν toîn stĭ́khoin |
τῶν στῐ́χων tôn stĭ́khōn | ||||||||||
Dative | τῷ στῐ́χῳ tôi stĭ́khōi |
τοῖν στῐ́χοιν toîn stĭ́khoin |
τοῖς στῐ́χοις toîs stĭ́khois | ||||||||||
Accusative | τὸν στῐ́χον tòn stĭ́khon |
τὼ στῐ́χω tṑ stĭ́khō |
τοὺς στῐ́χους toùs stĭ́khous | ||||||||||
Vocative | στῐ́χε stĭ́khe |
στῐ́χω stĭ́khō |
στῐ́χοι stĭ́khoi | ||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek στίχος (stíkhos).
στίχος • (stíchos) m (plural στίχοι)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | στίχος (stíchos) | στίχοι (stíchoi) |
genitive | στίχου (stíchou) | στίχων (stíchon) |
accusative | στίχο (stícho) | στίχους (stíchous) |
vocative | στίχε (stíche) | στίχοι (stíchoi) |