στενάχων • (stenákhōn) m (feminine στενάχουσᾰ, neuter στενάχον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | στενάχων stenákhōn |
στενάχουσᾰ stenákhousă |
στενάχον stenákhon |
στενάχοντε stenákhonte |
στεναχούσᾱ stenakhoúsā |
στενάχοντε stenákhonte |
στενάχοντες stenákhontes |
στενάχουσαι stenákhousai |
στενάχοντᾰ stenákhontă | |||||
Genitive | στενάχοντος stenákhontos |
στεναχούσης stenakhoúsēs |
στενάχοντος stenákhontos |
στεναχόντοιν stenakhóntoin |
στεναχούσαιν stenakhoúsain |
στεναχόντοιν stenakhóntoin |
στεναχόντων stenakhóntōn |
στεναχουσῶν stenakhousôn |
στεναχόντων stenakhóntōn | |||||
Dative | στενάχοντῐ stenákhontĭ |
στεναχούσῃ stenakhoúsēi |
στενάχοντῐ stenákhontĭ |
στεναχόντοιν stenakhóntoin |
στεναχούσαιν stenakhoúsain |
στεναχόντοιν stenakhóntoin |
στενάχουσῐ / στενάχουσῐν stenákhousĭ(n) |
στεναχούσαις stenakhoúsais |
στενάχουσῐ / στενάχουσῐν stenákhousĭ(n) | |||||
Accusative | στενάχοντᾰ stenákhontă |
στενάχουσᾰν stenákhousăn |
στενάχον stenákhon |
στενάχοντε stenákhonte |
στεναχούσᾱ stenakhoúsā |
στενάχοντε stenákhonte |
στενάχοντᾰς stenákhontăs |
στεναχούσᾱς stenakhoúsās |
στενάχοντᾰ stenákhontă | |||||
Vocative | στενάχων stenákhōn |
στενάχουσᾰ stenákhousă |
στενάχον stenákhon |
στενάχοντε stenákhonte |
στεναχούσᾱ stenakhoúsā |
στενάχοντε stenákhonte |
στενάχοντες stenákhontes |
στενάχουσαι stenákhousai |
στενάχοντᾰ stenákhontă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
στεναχόντως stenakhóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|