No convincing etymology. Clearly reminiscent of στύφω (stúphō, “to astringe”). Perhaps it derives from the same root, influenced by στριφνός (striphnós, “firm, hard, solid”) or στρηνής (strēnḗs, “hard, harsh”). The comparison with Proto-West Germanic *strūb (“stiff, rough, bristly”), Lithuanian strùbas (“cut short, curtailed”) and Proto-Slavic *strupъ (“scab, crust of a wound”) is not semantically compelling and therefore uncertain.
στρῠφνός • (struphnós) m (feminine στρῠφνή, neuter στρῠφνόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | στρῠφνός struphnós |
στρῠφνή struphnḗ |
στρῠφνόν struphnón |
στρῠφνώ struphnṓ |
στρῠφνᾱ́ struphnā́ |
στρῠφνώ struphnṓ |
στρῠφνοί struphnoí |
στρῠφναί struphnaí |
στρῠφνᾰ́ struphná | |||||
Genitive | στρῠφνοῦ struphnoû |
στρῠφνῆς struphnês |
στρῠφνοῦ struphnoû |
στρῠφνοῖν struphnoîn |
στρῠφναῖν struphnaîn |
στρῠφνοῖν struphnoîn |
στρῠφνῶν struphnôn |
στρῠφνῶν struphnôn |
στρῠφνῶν struphnôn | |||||
Dative | στρῠφνῷ struphnôi |
στρῠφνῇ struphnêi |
στρῠφνῷ struphnôi |
στρῠφνοῖν struphnoîn |
στρῠφναῖν struphnaîn |
στρῠφνοῖν struphnoîn |
στρῠφνοῖς struphnoîs |
στρῠφναῖς struphnaîs |
στρῠφνοῖς struphnoîs | |||||
Accusative | στρῠφνόν struphnón |
στρῠφνήν struphnḗn |
στρῠφνόν struphnón |
στρῠφνώ struphnṓ |
στρῠφνᾱ́ struphnā́ |
στρῠφνώ struphnṓ |
στρῠφνούς struphnoús |
στρῠφνᾱ́ς struphnā́s |
στρῠφνᾰ́ struphná | |||||
Vocative | στρῠφνέ struphné |
στρῠφνή struphnḗ |
στρῠφνόν struphnón |
στρῠφνώ struphnṓ |
στρῠφνᾱ́ struphnā́ |
στρῠφνώ struphnṓ |
στρῠφνοί struphnoí |
στρῠφναί struphnaí |
στρῠφνᾰ́ struphná | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
στρῠφνῶς struphnôs |
στρῠφνότερος struphnóteros |
στρῠφνότᾰτος struphnótatos | ||||||||||||
Notes: |
|