From στυφελίζω (stuphelízō, “to strike hard, beat”).
στῠφελός • (stuphelós) m (feminine στῠφελή, neuter στῠφελόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | στῠφελός stuphelós |
στῠφελή stuphelḗ |
στῠφελόν stuphelón |
στῠφελώ stuphelṓ |
στῠφελᾱ́ stuphelā́ |
στῠφελώ stuphelṓ |
στῠφελοί stupheloí |
στῠφελαί stuphelaí |
στῠφελᾰ́ stuphelá | |||||
Genitive | στῠφελοῦ stupheloû |
στῠφελῆς stuphelês |
στῠφελοῦ stupheloû |
στῠφελοῖν stupheloîn |
στῠφελαῖν stuphelaîn |
στῠφελοῖν stupheloîn |
στῠφελῶν stuphelôn |
στῠφελῶν stuphelôn |
στῠφελῶν stuphelôn | |||||
Dative | στῠφελῷ stuphelôi |
στῠφελῇ stuphelêi |
στῠφελῷ stuphelôi |
στῠφελοῖν stupheloîn |
στῠφελαῖν stuphelaîn |
στῠφελοῖν stupheloîn |
στῠφελοῖς stupheloîs |
στῠφελαῖς stuphelaîs |
στῠφελοῖς stupheloîs | |||||
Accusative | στῠφελόν stuphelón |
στῠφελήν stuphelḗn |
στῠφελόν stuphelón |
στῠφελώ stuphelṓ |
στῠφελᾱ́ stuphelā́ |
στῠφελώ stuphelṓ |
στῠφελούς stupheloús |
στῠφελᾱ́ς stuphelā́s |
στῠφελᾰ́ stuphelá | |||||
Vocative | στῠφελέ stuphelé |
στῠφελή stuphelḗ |
στῠφελόν stuphelón |
στῠφελώ stuphelṓ |
στῠφελᾱ́ stuphelā́ |
στῠφελώ stuphelṓ |
στῠφελοί stupheloí |
στῠφελαί stuphelaí |
στῠφελᾰ́ stuphelá | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
στῠφελῶς stuphelôs |
στῠφελώτερος stuphelṓteros |
στῠφελώτᾰτος stuphelṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|