συμπαραγίγνομαι

Hello, you have come here looking for the meaning of the word συμπαραγίγνομαι. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word συμπαραγίγνομαι, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say συμπαραγίγνομαι in singular and plural. Everything you need to know about the word συμπαραγίγνομαι you have here. The definition of the word συμπαραγίγνομαι will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofσυμπαραγίγνομαι, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From συν- (sun-, “with, together”) +‎ παραγίγνομαι (paragígnomai, “to be beside, to be by or near”), from παρα- (para-, “beside, near”) +‎ γίγνομαι (gígnomai, “to become”)

Pronunciation

 

Verb

συμπᾰρᾰγίγνομαι • (sumparagígnomai)

  1. to be ready at the same time
  2. to arrive or be present at the same time, come together,
  3. (of planets) to come together with
  4. to stand by, come in to assist

Inflection

   Present: συμπᾰρᾰγίγνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative συμπᾰρᾰγίγνομαι συμπᾰρᾰγίγνῃ,
συμπᾰρᾰγίγνει 		συμπᾰρᾰγίγνεται συμπᾰρᾰγίγνεσθον συμπᾰρᾰγίγνεσθον συμπᾰρᾰγιγνόμεθᾰ συμπᾰρᾰγίγνεσθε συμπᾰρᾰγίγνονται
subjunctive συμπᾰρᾰγίγνωμαι συμπᾰρᾰγίγνῃ συμπᾰρᾰγίγνηται συμπᾰρᾰγίγνησθον συμπᾰρᾰγίγνησθον συμπᾰρᾰγιγνώμεθᾰ συμπᾰρᾰγίγνησθε συμπᾰρᾰγίγνωνται
optative συμπᾰρᾰγιγνοίμην συμπᾰρᾰγίγνοιο συμπᾰρᾰγίγνοιτο συμπᾰρᾰγίγνοισθον συμπᾰρᾰγιγνοίσθην συμπᾰρᾰγιγνοίμεθᾰ συμπᾰρᾰγίγνοισθε συμπᾰρᾰγίγνοιντο
imperative   συμπᾰρᾰγίγνου συμπᾰρᾰγιγνέσθω συμπᾰρᾰγίγνεσθον συμπᾰρᾰγιγνέσθων   συμπᾰρᾰγίγνεσθε συμπᾰρᾰγιγνέσθων
middle/passive
infinitive συμπᾰρᾰγίγνεσθαι
participle m συμπᾰρᾰγιγνόμενος
f συμπᾰρᾰγιγνομένη
n συμπᾰρᾰγιγνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: συμπᾰρεγιγνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative συμπᾰρεγιγνόμην συμπᾰρεγίγνου συμπᾰρεγίγνετο συμπᾰρεγίγνεσθον συμπᾰρεγιγνέσθην συμπᾰρεγιγνόμεθᾰ συμπᾰρεγίγνεσθε συμπᾰρεγίγνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: συμπᾰρᾰγενήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative συμπᾰρᾰγενήσομαι συμπᾰρᾰγενήσῃ,
συμπᾰρᾰγενήσει 		συμπᾰρᾰγενήσεται συμπᾰρᾰγενήσεσθον συμπᾰρᾰγενήσεσθον συμπᾰρᾰγενησόμεθᾰ συμπᾰρᾰγενήσεσθε συμπᾰρᾰγενήσονται
optative συμπᾰρᾰγενησοίμην συμπᾰρᾰγενήσοιο συμπᾰρᾰγενήσοιτο συμπᾰρᾰγενήσοισθον συμπᾰρᾰγενησοίσθην συμπᾰρᾰγενησοίμεθᾰ συμπᾰρᾰγενήσοισθε συμπᾰρᾰγενήσοιντο
middle
infinitive συμπᾰρᾰγενήσεσθαι
participle m συμπᾰρᾰγενησόμενος
f συμπᾰρᾰγενησομένη
n συμπᾰρᾰγενησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: συμπᾰρεγενόμην, συμπᾰρεγενήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative συμπᾰρεγενόμην συμπᾰρεγένου συμπᾰρεγένετο συμπᾰρεγένεσθον συμπᾰρεγενέσθην συμπᾰρεγενόμεθᾰ συμπᾰρεγένεσθε συμπᾰρεγένοντο
subjunctive συμπᾰρᾰγένωμαι συμπᾰρᾰγένῃ συμπᾰρᾰγένηται συμπᾰρᾰγένησθον συμπᾰρᾰγένησθον συμπᾰρᾰγενώμεθᾰ συμπᾰρᾰγένησθε συμπᾰρᾰγένωνται
optative συμπᾰρᾰγενοίμην συμπᾰρᾰγένοιο συμπᾰρᾰγένοιτο συμπᾰρᾰγένοισθον συμπᾰρᾰγενοίσθην συμπᾰρᾰγενοίμεθᾰ συμπᾰρᾰγένοισθε συμπᾰρᾰγένοιντο
imperative   συμπᾰρᾰγενοῦ συμπᾰρᾰγενέσθω συμπᾰρᾰγένεσθον συμπᾰρᾰγενέσθων   συμπᾰρᾰγένεσθε συμπᾰρᾰγενέσθων
passive indicative συμπᾰρεγενήθην συμπᾰρεγενήθης συμπᾰρεγενήθη συμπᾰρεγενήθητον συμπᾰρεγενηθήτην συμπᾰρεγενήθημεν συμπᾰρεγενήθητε συμπᾰρεγενήθησᾰν
subjunctive συμπᾰρᾰγενηθῶ συμπᾰρᾰγενηθῇς συμπᾰρᾰγενηθῇ συμπᾰρᾰγενηθῆτον συμπᾰρᾰγενηθῆτον συμπᾰρᾰγενηθῶμεν συμπᾰρᾰγενηθῆτε συμπᾰρᾰγενηθῶσῐ(ν)
optative συμπᾰρᾰγενηθείην συμπᾰρᾰγενηθείης συμπᾰρᾰγενηθείη συμπᾰρᾰγενηθεῖτον,
συμπᾰρᾰγενηθείητον 		συμπᾰρᾰγενηθείτην,
συμπᾰρᾰγενηθειήτην 		συμπᾰρᾰγενηθεῖμεν,
συμπᾰρᾰγενηθείημεν 		συμπᾰρᾰγενηθεῖτε,
συμπᾰρᾰγενηθείητε 		συμπᾰρᾰγενηθεῖεν,
συμπᾰρᾰγενηθείησᾰν
imperative   συμπᾰρᾰγενήθητῐ συμπᾰρᾰγενηθήτω συμπᾰρᾰγενήθητον συμπᾰρᾰγενηθήτων   συμπᾰρᾰγενήθητε συμπᾰρᾰγενηθέντων
middle passive
infinitive συμπᾰρᾰγενέσθαι συμπᾰρᾰγενηθῆναι
participle m συμπᾰρᾰγενόμενος συμπᾰρᾰγενηθείς
f συμπᾰρᾰγενομένη συμπᾰρᾰγενηθεῖσᾰ
n συμπᾰρᾰγενόμενον συμπᾰρᾰγενηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia