From σῠνᾰλλᾰ́σσω (sunallássō, “to have dealings with another”) + -μα (-ma), from σύν (sún, “with”) + άλλαγμα (állagma, “something taken in exchange”).
σῠνᾰ́λλᾰγμᾰ • (sunállagma) n (genitive σῠνᾰλλᾰ́γμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ σῠνᾰ́λλᾰγμᾰ tò sunállagma |
τὼ σῠνᾰλλᾰ́γμᾰτε tṑ sunallágmate |
τᾰ̀ σῠνᾰλλᾰ́γμᾰτᾰ tà sunallágmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σῠνᾰλλᾰ́γμᾰτος toû sunallágmatos |
τοῖν σῠνᾰλλᾰγμᾰ́τοιν toîn sunallagmátoin |
τῶν σῠνᾰλλᾰγμᾰ́των tôn sunallagmátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σῠνᾰλλᾰ́γμᾰτῐ tôi sunallágmati |
τοῖν σῠνᾰλλᾰγμᾰ́τοιν toîn sunallagmátoin |
τοῖς σῠνᾰλλᾰ́γμᾰσῐ / σῠνᾰλλᾰ́γμᾰσῐν toîs sunallágmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ σῠνᾰ́λλᾰγμᾰ tò sunállagma |
τὼ σῠνᾰλλᾰ́γμᾰτε tṑ sunallágmate |
τᾰ̀ σῠνᾰλλᾰ́γμᾰτᾰ tà sunallágmata | ||||||||||
| Vocative | σῠνᾰ́λλᾰγμᾰ sunállagma |
σῠνᾰλλᾰ́γμᾰτε sunallágmate |
σῠνᾰλλᾰ́γμᾰτᾰ sunallágmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
συνάλλαγμα • (synállagma) n (plural συναλλάγματα)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | συνάλλαγμα (synállagma) | συναλλάγματα (synallágmata) |
| genitive | συναλλάγματος (synallágmatos) | συναλλαγμάτων (synallagmáton) |
| accusative | συνάλλαγμα (synállagma) | συναλλάγματα (synallágmata) |
| vocative | συνάλλαγμα (synállagma) | συναλλάγματα (synallágmata) |